دوراهی
آنگاه که انسانها خدا را می‌خوانند، خود را به او سپرده و از او مدد می‌طلبند.
بیاموزید: هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا از کسی مدد نطلبیده و کسی را به کمک نخواهید.
بیاموزید: چون شما را امری دررسد و بر سر دوراهی مانده‌اید، راهی را برگزینید که رضایت خداوند را در آن بدست آورید.
بیاموزید: همواره هنگامی که با مشکلات مواجه می‌شوید، آنها را برای خود اصل قرار نداده و خود را درگیر آنها نسازید.
لفّافۀ مهر
هر چه بر خود می‌پسندی، بر دیگران نیز همان را بپسند. برای عنوان کردن یک مطلب، نباید راست و صریح، سراغ اصل مطلب بروی.
بلکه باید جوانب آن را سنجیده و آن را به گونه‌ای عنوان کنی که برای طرف مقابل هیچ نوع دلخوری و کدورتی ایجاد نشود.
حرفهایت را در لفّافۀ مهر، آبروداری و عصمت بپیچ و سپس آن را بر زبان بیاور.
پیوند دوباره
بدان و آگاه باش: خداوند هرگز از تو جدا نبوده است. تو را با او همواره اتّحادی جدایی‌ناپذیر بوده است. آنچه شما را از پروردگارتان جدا می‌سازد، غفلتها و مشغولیتها به غیر خداست. بیاموزید همواره وجود مقدّس خداوند را احساس کرده و در همه حال در اتّحاد و یگانگی با خداوند به سر برید.
اگر در لحظاتی از یاد او غافل می‌شوید، با ذکر نام و یاد مقدّس خداوند، به اصل خویش بازگشته و پیوند دوباره برقرار کنید. هر گاه شما را فرمانی از جانب خداوند دررسد، بدانید وآگاه باشید که خداوند بیهوده شما را نیافریده و هدف از آفرینش شما پیوند همیشگی با ذات مقدّس خداوند است.
هر گاه انسانی از اصل و مبدأ خویش دور افتد و خود را با خداوند بیگانه احساس کند، اصل آفرینش را به فراموشی سپرده و برای به یاد آوردن آن بایستی مسیر طولانی و دشواری طی کند، تا بتواند به آنچه که هدف از خلقت وی بوده است، دست یابد.
چون به پروردگار رو آورید، خداوند شما را یاری داده و به خود فرامی‌خواند.