سرلوحه
بر خودت واجب بدان، همواره کمک به انسانها را سرلوحۀ اعمالت قرار دهی و از خودخواهی بپرهیزی. رضای دوست را جستجو کنی و از آنچه بین تو و پروردگار فاصله میاندازد، پرهیز کنی.
تواناییهایت را در نظر بگیر و بر اساس تواناییهایت از هیچ کمکی دریغ نکن.
وعده های خداوند
هر گاه خود را تنها و بیکس مییابی، بدان خداوند تنها پناه توست. تو را مینگرد و حمایت میکند.
بدان: هیچ انسانی بدون اذن پروردگار، توانایی انجام هیچ کاری را ندارد.
بدان: آنچه خداوند به تو وعده داده است، حق است و پیروزی تنها از آن خداست.
بدان: رهروان حقیقی، تنها به عشق خداوند میزیند و همۀ لحظاتشان را با او سپری میکنند.
بدان: هر گاه نومیدی بر تو غلبه کرده و تورا از راه بازمیدارد، به خداوند پناه برده و از او مدد بطلب که او ذات یگانۀ هستی است.
وعدههای پروردگار، هرگز خلاف نبوده و پیروزی حق حتمی است. پس صبور و شکیبا بوده و همه را به خدا بسپارید که این برای شما بهتر است، اگر میدانستید.
سرنوشت
آیا سرنوشت هر انسانی از پیش تعیین شده و قطعی است؟
هنگامی که انسان پا به عرصۀ وجود میگذارد، با انتخاب خویش و خواستۀ خود، سرنوشت و آیندهاش را انتخاب میکند. برای انتخاب سرنوشت، شما هیچ اجباری ندارید و تنها خواست و انتخاب شماست که تعیینکنندۀ سرنوشت شماست ولی پس از اینکه سرنوشت خود را انتخاب نموده و پذیرفتید و قدم به دنیای خاکی گذاشتید، دیگر توانایی برای تغییر سرنوشت ندارید و سرنوشت شما محتوم و قطعی است و فقط میتوانید راههای رسیدن به آن را تغییر دهید.
در هنگام تولّد با انتخابهایتان پا به عرصۀ وجود میگذارید و در طول زندگی انتخابهایتان را فراموش میکنید و برای خود آیندهای متفاوت ترسیم میکنید ولی سرنوشت شما حتمی است و به سوی آن رانده میشوید .
راه حلّ منطقی
همۀ شما گاهی بیمار و یا ناتوان میشوید. طبیعی است که بایستی در این دوران از یکدیگر کمک بگیرید و طبیعی است که روال زندگی عادّی شما مختل میشود. آنچه مهم است، پذیرش شماست. بایستی بپذیرید که چنین مشکلی وجود دارد و برای آن راهحلّی بیابید.
راهحلهای منطقی را امتحان کنید. وابسته به دیگران نباشید بلکه تا حدّ امکان از تواناییهای خودتان بهره ببرید. بیاموزید، هر مسئلهای را از راهحل منطقی آن حل کنید. بدون توجّه به سنّتها و قضاوتهای دیگران. و در هنگام بروز مشکلات به یکدیگر کمک کنید.
امداد الهی
اگر نتوانی بر نفست غلبه کنی، اگر میان خواستههایت، تعارض میبینی و از آن رنج میبری و اگر مقاصد والاتری در نظر داری که دستیابی به آن را مشکل میبینی، بهترین راهحل پناه بردن به پروردگار و مدد طلبیدن از اوست.
هرگز نپندارید، با تواناییهای محدودتان، خواهید توانست، بیمدد دوست، مدارج کمال را بپیمایید. به یاد داشته باشید، همواره نیازمند آنچه بر شما ارزانی میشود، هستید.
امداد الهی را قدر بدانید و از صمیم قلب، آن را از پروردگارتان خواستار شوید که این بهترین طریق وصال دوست است.