برکات
بدان، پروردگار تو بندگان خویش را می‌آزماید وآنان را که بر صراط مستقیم پایدار مانده‌اند، پاداش همجواری با خود خواهد داد.
بدان که پروردگار یگانۀ بی‌همتا، هنگامی که او را فرامی‌خوانید، شما را پاسخی درخور خواهد داد.
بدان که خداوند یکتای بی‌همتا شما را به واسطۀ فراموشیهایتان رها نخواهد کرد بلکه شما را در پناه امن خویش قرار داده و برای شما از نزد خود برکتهایی خواهد فرستاد. این برکات شما را به سرای جاودان رهنمون شده و برای شما، چون رحمتی از جانب پروردگارتان خواهد بود.
بیاموزید که خدا را همواره جستجو کنید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
حکمت سپردن
بهره‌مندی از رحمت الهی، مستلزم آن است که خود را به او بسپاری. در سپردن، حکمتی است که تو را آمادۀ دریافت آنچه مقرّر توست، می‌نماید.
پس بیاموز، همواره با روی گشاده، از آنچه مقرّر توست، استقبال نموده و بر بخشایش خداوند، شاکر باشی.
پاداشی عظیم
خداوند بندگان خویش را مورد لطف و رحمت خود قرار می‌دهد و آنان را که در برابر آزمایشات وی صبور و شکیبا بوده و تسلیم امر پروردگار باشند، البتّه پاداشی عظیم خواهد بود.
بدانید: پروردگارتان شما را به داشته‌ها و نداشته‌هایتان می‌آزماید. بر شماست که آزمایشات الهی را درک کرده و همواره تسلیم امر پروردگار باشید.
بدانید: زندگانی اصلی شما، همانا به سر بردن در جوار رحمت الهی است. پس سرای جاودان را طالب باشید و بدانید که هر کس به سرای باقی بشتابد، از رحمت الهی برخوردار بوده و پلّه‌ای به خداوند نزدیکتر شده است.
بیاموزید: که زندگانی دنیا چون سرابی گذراست. به آن دل نبندید. آن را همچون گذرگاهی بدانید که چند صباحی در آن بسر برده و سپس برای ادامۀ راه و طیّ طریق به سرای باقی خواهید شتافت.
بدانید: که زندگانی جاودان در انتظار شماست که در آن بسیار بهتر و آسوده‌تر خواهید بود.
تشعشعات مثبت
نسبت به انسانها بدبین نباش. بدبینی، تشعشع منفی ایجاد کرده و تراکم تشعشعات منفی در ذهن و در فضای پیرامون تو باعث غفلت تو از خدا میشود.
به همه چیز با عشق بنگرو به سمت انسانها، تشعشعات مثبت و عشق بفرست تا از برکات آن بهره‌مند شوی.
غرور کاذب
اگرعدّه‌ای از انسانها در مسیر الی‌الله موفّق گشته و به وصل پروردگار نائل گشته‌اند، توانسته‌اند خود را حذف نموده و خدا را جایگزین خود نمایند.
اگر می‌خواهی در سیر الی‌الله موفّق بوده و به دیدار پروردگارت نائل شوی، باید بیاموزی، دلخوریها، رنجشها و کدورتها ، همگی موانع کمال بوده و تو را از راه بازمی‌دارند.
افق دیدت را گسترده‌تر کن. به مسائل از زاویۀ دید گسترده‌تری نگاه کن. بیاموز همواره آنچه تو را آزار می‌دهد، در واقع خودخواهی تو را برانگیخته و به غرور کاذب تو لطمه زده است.
اگر خود را از میان برداری، اگر خود را حذف کنی، آنگاه چه می‌ماند که مورد آزار واقع شود؟ در واقع هیچ. آنگاه بین تو و پروردگار سدّی نخواهد بود. سدها شکسته شده و موانع کمال از میان برداشته خواهند شد و تو به آرزویت دست خواهی یافت.
بیاموز همواره آنچه تو را آزار می‌دهد، برای تو مانع کمال محسوب شده و تو را از راه بازمی‌دارد.
آغوش باز
بنگر که خداوند تو را به سوی خویش دعوت می‌نماید. پس آنچه تو را مانع میشود، از میان بردار و آنچه تو را رهنمون میشود، با آغوش باز بپذیر.
بدان: هرآنچه بدان مایلی، می‌تواند برایت مانع محسوب شده، پس تمایلاتت را تعدیل کن. با آنها نجنگ. ولی بیاموز بر هوای نفست غلبه پیدا کرده و خود را به نفس نسپاری. از آنچه تو را به سوی پروردگار رهنمون میشود، استقبال کن.
راه کمال، راه عاشقانه زیستن است. پس لحظه‌هایت را با عشق و با یاد پروردگار سپری کن تا بتوانی از مواهب آن بهره‌مند شده و همواره رو به سوی دوست و تعالی و کمال داشته باشی که این برای تو بهتر است، اگر می‌دانستی.
آرامش ابدی
خدا را بخوان و با یاد او به آرامش و سکون وسکوت، دست خواهی یافت.
بی‌عدالتی، زمانی رخ می‌دهد که خدا را به فراموشی سپرده و وحدت و عشق را زیر پا می‌گذارید.
بیاموزید، با یکدیگر با عشق، گذشت و محبّت برخورد کنید. یکدیگر را نیازارید. نسبت به هم صداقت و یکرنگی داشته باشید. موقعیت دیگران را درک کنید و همواره خدا را به یاد داشته باشید.
آنگاه که در موضع گذشت، محبّت و عشق، قرار می‌گیری. آنگاه که خود را از دیگران جدا نمی‌پنداری و آنگاه که هر کاری را تنها به نیّت رضای دوست انجام می‌دهی، خواهی توانست از رنج رهایی یافته و به آرامش ابدی دست یابی.
ایمان محکم
بی‌اراده‌گی در مسیر سلوک، از عدم اعتقاد و ایمان محکم به راهی منجر میشود. اگر با تمام وجود به چیزی ایمان داشته باشی و با تمام قدرت آن را طلب کنی، خواهی توانست برای آن تلاش کرده و برای بدست آوردن آن از هیچ چیزی فروگذار نکنی.
عشق چیست؟
عشق، راه فناست. راه وصل. راه گذشتن از منازل و پیوستن به معبود است.
چون با عشق قدم برداری، منازل را یک بیک با سرعت طی کرده و آنگاه که با جان جانان یکی شوی، آنچه می‌ماند، تنها عشق است. تنها عشق است که روشنگر است، کارساز است و تنها عشق است که یاریگر و روشنایی‌بخش است.
چون با عشق قدم برداری، راه را بر خود هموار کرده و موانع را به راحتی پشت سر خواهی گذاشت. آنگاه که وسوسۀ شیاطین، عشق را در قلبت کمرنگ می‌کند، به خدا پناه ببر که او بهترین یاری‌دهنده و بهترین پناه‌دهنده است.
از تمرین عشق‌ورزی غافل مباش که برای صعودت بهترین تمرینی است که می‌توانی انجام دهی. برای پرورش عشق در قلبت، هر لحظه و هر کجا که هستی، همۀ انسانها و پدیده‌ها را تنها از دریچۀ چشم عشق ببین و با عشق قضاوت کن که این بهترین طریق زیستن است.
چرا بخشش؟
چرا در خود فرو رفته‌ایم؟ مگر نمی‌دانیم برای پیوستن به پروردگار باید از خودمان رها شویم؟ تا کی می‌خواهیم، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنیم؟
یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد. برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو.
برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد.
پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
زیباترین حیات
بدان و آگاه باش که خداوند یگانۀ بی‌همتا انسانها را یکسان آفریده است. اگر انسانی را ناهماهنگ یافتی، بدان که خداوند او را هدایت خواهد کرد و به او راه پیوستن به الله را خواهد آموخت.
در میان بندگان خداوند، آنانکه راه خود را زودتر بیابند، قبل از دیگران به سرمنزل مقصود خواهند رسید. آنان منازل را یک بیک با سرعت طی کرده و سرانجام به لقاء پروردگار خواهند پیوست.
ولی آنانکه راه گم کرده‌اند و در بیراهه‌ها سرگردان مانده‌اند، برای رسیدن به سرمنزل مقصود راه دشوار و طولانی‌ای را در پیش خواهند داشت. آنان برای پیوستن به پروردگار و رسیدن به لقاء‌الله منازل را به کندی طی خواهند کرد و راه را به دشواری خواهند پیمود.
در میان بندگان پروردگار آنان که راه را شناخته‌اند و با عشق به پروردگار می‌زیند، در زندگی دنیایی نیز می‌توانند لقاء پروردگار را تجربه کنند و زندگی لذّت‌بخشی را در حیات دنیوی‌شان داشته باشند.
بدان و آگاه باش که زیباترین حیات از آن کسانی است که در همین زندگی به پروردگار خویش می‌پیوندند و حیات جاودانه‌شان را از روی زمین آغاز می‌کنند.
جانشین لایق
وقتی که انسانی را به کمک می‌طلبید، بدانید که او همچون شما دارای خواسته‌ها و نیازهایی است. چنانچه حق او را ادا می‌کنید، لازم است به نیازهای روحی او نیز توجّه داشته باشید.
بدانید که خداوند، انسانها را یکسان آفریده و به همه به دیدۀ یکسانی می‌نگرد. همۀ شما انسانها، از دیدگاه خداوند لایق جانشینی او هستید، پس بایستی با یکدیگر چون تن واحده برخورد کنید.
اگر فردی را مستحق احترام ندانستید، باید او را به دیدۀ یکی از بندگان خدا بنگرید و توجّه داشته باشید که خداوند، همۀ بندگانش را دوست دارد وبرای همۀ شما خیر و نیکی طالب است.
پس در خیر و نیکی بر یکدیگر سبقت جوئید و با نیکی کردن و رفتار درست، برای خود، طریق هدایت بجوئید.
خداوند شما را می‌آزماید. باشد که از آزمون الهی سربلند بیرون آئید.
.
عشق و دلجوئی
آنگاه که اندیشه‌ای را در خود می‌پرورانید، بدانید، خداوند از دلها آگاه است و از کنه اندیشه‌های شما و عمق وجود شما، از خود شما آگاهتر است.
بدانید: خداوند شما را به نیکی و عشق فرمان می‌دهد، پس هر چه شما را از نیکی و عشق جدا می‌کند، برای شما مانع کمال محسوب شده و آنچه شما را بدان نزدیکتر می‌کند، البتّه قدمی به پروردگارتان نزدیکتر خواهد کرد.
هر خطایی که مرتکب شوید، برایتان دوری از پروردگار را به همراه خواهد داشت، مگر اینکه تصمیم به ترک آن گرفته و ازآن دوری جوئید.
هنگامی که در مورد مسئله‌ای اظهار نظر می‌کنید، زبان را به نرمی و مهربانی فرمان دهید و کلمات را با عشق و دلجوئی ادا کنید و بدانید، انسانها با محبّت و عشق آشناترند تا زبان انتقاد و تندی. پس با محبّت و مهربانی آنان را به نیکوئی فرمان دهید که این برای شما بهتر است.
راه فنا
راه کمال، راه از خود گذشتن، خود را فنا کردن، خود را ندیدن و تنها خدا را دیدن است. چون در این مسیر گام بردارید، تنها خدا را خواسته و تنها برای او زندگی می‌کنید. خودخواهیها را کنار گذاشته و دیگرخواهی را بر خودخواهی ترجیح می‌دهید.
اگر این مسیر را برگزینی، چه خواهی کرد؟ آیا دیگران را برای منیّتهایشان، برای خودخواهیهایشان و ناآگاهیهایشان، آزار خواهی داد؟ یا از خود گذشته و تنها به خدا فکر خواهی کرد؟
به انسانها بیاموزید، گذشت را پیشۀ خود سازند. از ناآگاهی یکدیگر سوء‌استفاده نکنند و به یکدیگر در مسیر کمال یاری رسانند.
پذیرای جان
بدان که پروردگارت همواره پاسخگوی نیازهای شماست و از آنچه بدان نیازمندید، آگاه است.
بدان: هنگامی که از پروردگارت درخواستی داری، آن را با قلبت ابراز کن. پروردگار تو احتیاجی به درخواست کلامی ندارد و از قلبهای شما آگاه است و نیاز شما را می‌داند.
هنگامی که مورد لطف و رحمت پروردگارت قرار می‌گیری، آن را با جان و دل پذیرا بوده و برای خود راهنمای حرکت قرار ده تا بتوانی در مسیر حرکت به سوی کمال از آن سود برده و به دیگران نیز سود برسانی.