پاداشی عظیم
خداوند بندگان خویش را مورد لطف و رحمت خود قرار می‌دهد و آنان را که در برابر آزمایشات وی صبور و شکیبا بوده و تسلیم امر پروردگار باشند، البتّه پاداشی عظیم خواهد بود.
بدانید: پروردگارتان شما را به داشته‌ها و نداشته‌هایتان می‌آزماید. بر شماست که آزمایشات الهی را درک کرده و همواره تسلیم امر پروردگار باشید.
بدانید: زندگانی اصلی شما، همانا به سر بردن در جوار رحمت الهی است. پس سرای جاودان را طالب باشید و بدانید که هر کس به سرای باقی بشتابد، از رحمت الهی برخوردار بوده و پلّه‌ای به خداوند نزدیکتر شده است.
بیاموزید: که زندگانی دنیا چون سرابی گذراست. به آن دل نبندید. آن را همچون گذرگاهی بدانید که چند صباحی در آن بسر برده و سپس برای ادامۀ راه و طیّ طریق به سرای باقی خواهید شتافت.
بدانید: که زندگانی جاودان در انتظار شماست که در آن بسیار بهتر و آسوده‌تر خواهید بود.
افق روشن تر
بدان و آگاه باش: خداوند تو را برای انتقامجویی نیافریده است. خطا جزئی از سرشت انسانهاست. انسانها، با خطاهایشان درس می‌گیرند، راه را از بیراهه می‌شناسند و به سوی پروردگارشان اوج می‌گیرند.
هرگز خود را در خطایی متوقّف نکن. متوجّۀ خطا شدن، خود نوعی توبه و تصمیم به انصراف است. بیاموز خود را در خطاهایت و ندامتهایت غوطه‌ور نساخته، همواره به درسها توجّه کنی.
آنگاه که از خطایی عبور می‌کنی، درسی تازه فراگرفته و آن را سرمایۀ ادامۀ راه می‌نمایی. همواره بیاموز که آنچه مهم است، ادامۀ راه است. یک رهرو هرگز از رفتن بازنمی‌ایستد و خود را در جایی متوقّف نمی‌کند.
آنگاه که مسیر را می‌پیمایی، همواره به پلّه‌ای بالاتر و افقی روشن‌تر دیده بدوز و همیشه انتهای مسیر را مدّ نظر داشته باش. بدان که پروردگار همیشه با آغوش باز منتظر شماست.