اشعه های تابان حقیقت
تنها راهحل تضادهای درونی تو، پناهبردن به پروردگار است. در سایۀ لطف پروردگار میتوانی از مدد الهی بهره بگیری و بر نقائص خود غلبه کنی. اگر شناخت و فهم تو از جهان هستی و قوانین آن به حد اعلا برسد، باز هم دچار سرگردانی خواهی بود، مگر اینکه با یقین کامل به پدیدهها بنگری و بدانی که هر چه تو را با جهان پیوند میدهد، در سایۀ وحدت و یگانگی به ظهور میرسد.
اگر در تاریکترین نقاط روحت جستجو کنی ، باز هم اشعههای تابان حقیقت را خواهی دید. حقایق تغییرناپذیرند. راه رسیدن به کمال، روشن و تابان است. فقط مسیرهای رسیدن به آن، متفاوت است. زمان آن رسیده که به دانستههای خود عمق و جلای بیشتری ببخشی و نادانستههایت را جبران نمایی. زیرا رهروی، بدون شناخت قوانین هستی وایمان به آن امکانپذیر نمیباشد. راه تو پر از فراز و نشیب است ولی باید با همدلی با انسانهای دیگر به وارستگی برسی. همچنین باید تا اعماق جانت به آگاهی و روشنایی برسی و این امکانپذیر نمیباشد مگر اینکه به وحدانیت برسی. در سایۀ وحدت و عشق میتوان طریق تکامل را پیمود و به دروازههای روشن آگاهی و روشنبینی دست یافت.
عشق چیست؟
عشق، راه فناست. راه وصل. راه گذشتن از منازل و پیوستن به معبود است.
چون با عشق قدم برداری، منازل را یک بیک با سرعت طی کرده و آنگاه که با جان جانان یکی شوی، آنچه میماند، تنها عشق است. تنها عشق است که روشنگر است، کارساز است و تنها عشق است که یاریگر و روشناییبخش است.
چون با عشق قدم برداری، راه را بر خود هموار کرده و موانع را به راحتی پشت سر خواهی گذاشت. آنگاه که وسوسۀ شیاطین، عشق را در قلبت کمرنگ میکند، به خدا پناه ببر که او بهترین یاریدهنده و بهترین پناهدهنده است.
از تمرین عشقورزی غافل مباش که برای صعودت بهترین تمرینی است که میتوانی انجام دهی. برای پرورش عشق در قلبت، هر لحظه و هر کجا که هستی، همۀ انسانها و پدیدهها را تنها از دریچۀ چشم عشق ببین و با عشق قضاوت کن که این بهترین طریق زیستن است.