طریق معنوی
هرگز مپندارید که طریق معنوی، می‌تواند با آزار دیگران همراه باشد. اگر خدا را جستجو می‌کنید، بدانید، خداوند در شاد کردن انسانها خود را به شما می‌نمایاند.
تنها، عشق
درسها را فراگیرید. هنگامی که انسانی بر سر راه شما قرار می‌گیرد، برای آموختن درسی و از سر گذراندن تجربه‌هایی است. بیاموزید از هر ماجرایی درسی گرفته و از آن برای رشد و تکامل و نزدیکتر شدن به خدا استفاده کنید.
درس اوّل، درس عشق است. عشق، نسبت به هر چه و هر که بر سر راه تو قرار می‌گیرد. حتّی اگر با باارزشترین ارزشهای تو مخالفت کنند. تو را انکار کنند. قلبت را جریحه‌دار کنند. بر آزار تو اصرار بورزند، ولی آنچه که باقی می‌ماند، عشق است.
اگر بتوانی حتّی به چنین کسانی عشق بورزی، آنها را ببخشی، از صمیم قلب دوستشان داشته باشی و برای رضای خدا، تنها و تنها به عشق بیندیشی، آنگاه پالایش شده و به صفای باطن دست خواهی یافت.
قادر بی منتها
راه خدا ناامیدی ندارد. هر‌آنچه تو برای خدا و برای رضای خدا انجام دهی، تو را در مسیر کمال یاری خواهد داد. خداوند تو را می‌بیند و صدای تو را می‌شنود و از نیّات قلبی تو آگاه است.
خداوند بخشنده و بخشاینده است و بندگانش را بی‌حساب می‌بخشد. پس به خدا تکیه کن و از چیزی هراس به دل راه نده که او توانگر و قادری بی‌منتهاست.
تجربه ها
یک انسان در طیّ زندگی خود به تجربه‌هایی دست می‌یابد. تجربه‌ها تلخ و شیرینند.
تجربه‌های تلخ، تلخکامی و ناشادی به همراه خواهند داشت. هنگامی که از آنها عبور می‌کنید، راه کمال را برای خود ناهموار می‌کنید.
لحظه ها
چنانچه بخواهی از مزایای هدایت پروردگار، بهره‌مند شوی، امروز و فردا نکن. لحظه‌ها را گرامی بدار. هر لحظه را به یاد خدا و نام خدا سپری کن. کار را به فردا نگذار که فردا هرگز نخواهد رسید.
در لحظه زندگی کن. از لحظه‌ها سود ببر و با لحظه‌ها پیش برو. در این صورت خواهی توانست از هر شرایطی، بهترین استفاده را برده و به خدا نزدیکتر شوی.
راههای نیکو
آنگاه که درمانده می‌شوید و تمام راهها را به روی خود بسته می‌بینید، همواره به یاد داشته باشید که راهی که شما را به خدایتان پیوند می‌دهد، همواره باز بوده واز درگاه احدیّت هرگز نومید برنخواهید گشت.
چون خود را به خدا می‌سپارید و از او مدد می‌طلبید، خداوند نیز شما را یاری خواهد رساند و به شما راههای نیکو خواهد نمایاند.
خیر را در هر چیزی جستجو کنید. در تمام لحظات و اتّفاقات خیری جاری است که شما را بر آن آگاهی نیست. پس با نیّت اینکه هر اتّفاقی خیر و هر ماجرایی خواست خدا بوده و شما را در مسیر کمال به پیش خواهد راند، دل به خدا سپارید و اتّفاقات ناخوشایند را چندان جدّی نگیرید.
واسطه
بدان: آنگاه که انسانی را دعا می‌کنید و یا مورد تحسین و ستایش قرار می‌دهید، به نیّتهایتان توجّه کنید.
اگر با ستایش انسانی، راهی به سوی دوست می‌یابید، البتّه می‌تواند شما را هدایتگر بوده و برای شما باعث کمال و نزدیکی به پروردگارتان باشد.
ولی اگر به آن درجه از درک و تعالی رسیده‌اید که برای راه‌یافتن به سوی پروردگار نیازی به واسطۀ هیچ انسانی ندارید، برای شما امتیاز بزرگی محسوب شده و می‌توانید مستقیما و بدون واسطه به درگاه دوست راه یابید و خداوند شما را پاسخگو خواهد بود.که تنها او شایستۀ پرستش و بندگی است.
بحران
خود را به خدا بسپار تا توان تو افزایش یابد. به او پناه ببر. از او مدد بطلب ولی شرط آن این است که در مواقع بحران، خدا را به یاد بیاوری و به او پناه ببری تا نتایج شگفت آن را ببینی.
مقرّب درگاه
خیر را در مسائل جستجو کن. وقتی که خیر را در هر مسئله‌ای ببینی، افسردگی مفهومی ندارد.
هرگز از هیچ انسانی رنجشی به دل راه مده. انسانها خطاکارند. بر خطاهای دیگران به دیدۀ اغماض بنگر تا خداوند نیز تو را پاداش نیکو دهد و به واسطۀ گذشت و بخشش، مقرّب درگاهش باشی.
استخاره؟
هنگامی که از پیشگاه مقدّس خداوند، سؤالت را جویا می‌شوی، بدان، خداوند شنوا و بیناست، شما را می‌نگرد و همواره حمایت می‌کند.
راه درست، در قلب توست. به آنچه قلبت به تو می‌گوید، عمل کن. هنگامی که از کتابی آسمانی طلب خیر می‌کنی و جواب سؤالت را جویا می‌شوی، خداوند با تو سخن می‌گوید و تو را راهنمایی می‌کند.
اگر قلبت با جوابی که داده شده، هماهنگ است، پس در آن شک نکن ولی اگر هماهنگ نیست، جواب صحیح و کامل در قلب توست. به ندای قلبت که از درونی‌ترین احساسات تو سرچشمه می‌گیرد، عمل کن.
خداگونه
از انسانها دلگیر نباش. هر کس در حدّ آگاهی و بینش خود عمل می‌کند.
تو خداگونه باش. خداگونه ببخش. خداگونه زندگی کن. خداگونه گذشت کن تا خدا را شاد کنی.
در هر کجا که باشی و درهر لحظه اوبا توست و از تو حمایت می‌کند.