نعمات بیکران
انسانها هنگامی که در تنگناها قرار می‌گیرند، به خدا رو آورده و از او مدد می‌طلبند.
بدانید: بهتر آن است، همواره به یاد خدا باشید و در تمام حالات تنها او را مدّ نظر داشته باشید.
بدانید: روزمرّگیها، شما را از یاد خدا غافل کرده و شما را در خود غرق نموده است.
بدانید: آنسان که شایسته است، ارتباط مناسبی با خداوند برقرار نکرده و او را ستایش نمی‌کنید.
بدانید: خداوند هرگز شما را تنها نگذاشته است ولی شما آنطور که شایسته است، حقّ پروردگار را به جا نیاورده و از او برای نعمات بیکرانش سپاسگزاری نمی‌نمائید.
بدانید: خداوند شما را حمایت نموده و در پناه خویش قرار داده است، پس بر لطف و مرحمت او سپاسگزار باشید و از رحمت حق غافل نباشید، که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
اوج و حضیض
چرا در مسیر کمال نوسان داریم؟
مادامی که در قلب خود، فاصله‌ای بین خود وخدا احساس می‌کنی، تا زمانی که منیّت داری، تا وقتی که خود را رها نکرده‌ای و هنوز دربند و اسیر خودی. این نوسانات، البتّه پدید خواهد آمد.
هر گاه بیاموزی، خود را رها کرده و به خدا سپاری، آنگاه که زلال و شفّاف شده و چون سایه‌‌ای از خدا بر روی زمین زندگی کنی، خواهی توانست، همواره در جوار رحمت حق بیارامی و خود را همیشه در اوج احساس کنی.
حضیض، از خود پدید می‌آید. وقتی که خود غلبه می‌کند، حضیض پیش آمده و هنگامی که بعد خدائیت پیروز می‌شود، به نقطۀ اوج نزدیک می‌شوی.
نوسانات ماحصل نبرد بین خود و خداست. ابعاد وجودی تو در تضادند، پس طبیعی است که اوج و حضیض پدید آید. آنگاه که صاف و خالص و یکدست برای خدا شوی، به اوج شکوه و اقتدار خود دست خواهی یافت. که حضیض را، به آن راهی نیست.