فراموش نکنیم
در لحظاتی از یاد خدا غافل مانده‌ایم و یاد خداوند را در دلمان زنده نگاه نداشته‌ایم. در این لحظات آنچنان که شایسته و خداپسندانه است، رفتار نکرده‌ایم.
همچنین گاهی خدا را به فراموشی سپرده و حضور او را در قلبمان احساس نمی‌کنیم. در این لحظات رفتار و اعمالمان را محک نزده و رضای خداوند را در نظر نگرفته‌ایم.
بیاموزیم که در هر لحظه از زمان به یاد خدا باشیم و با دیگران چنان رفتار کنیم که مایلیم با خودمان در آن شرایط رفتار شود. بنابراین بیاموزیم که آنچه بر خود می‌پسندیم بر دیگران نیز همان را بپسندیم.