پایان رنجها
بدان: رنج انسانها پایانی ندارد. هر چه بر سرتان می‌آید، از ناحیۀ خود شما بوده و به دلیل عدم توانایی در درک قانونمندی جهان هستی است.
بیاموزید: چارۀ مسائل را با درک صحیح از آنچه پیرامون شما می‌گذرد، بیابید.
بدانید: هر چه در دنیایتان غرق شوید و از معنویات فاصله بگیرید، مصیبتهای بیشتری گریبان شما را خواهد گرفت.
بدانید: تنها راه نجات شما از دردها و رنجها، پناه بردن به پروردگار و متوسّل شدن به ذات احدیّت است.
بدانید: آنگاه که شما را فرمانی از جانب پروردگارتان دررسد و شما را به اتّحاد و یگانگی دعوت کند، تنها راه نجات شما لبّیک گفتن به دعوت حق بوده و برای آن از جان مایه بگذارید.
آنچنان زندگی کنید که هر لحظه آمادۀ لبّیک فرمان پروردگارتان باشید و آنچنان بیندیشید که خدا را همیشه در کنار خود ببینید.
سبحان الله عما یصفون
خداوند از چه صفاتی مبرّاست؟
نظر به اینکه خداوند، همواره انسانها را به سوی خویش و به راه کمال دعوت نموده است، انسانها در افکار و در رؤیاهای خویش، پروردگار را به گونه‌ای تصوّر میکنند که از ذات مقدّس خداوندی به دور است. برای خداوند صفاتی را جستجو میکنند که شایستۀ آفریده‌های پروردگار است. ولی خداوند بری از صفات و مبرّا از هر‌آنچه او را به آن نسبت می‌دهید، می‌باشد.
اسماء مقدّس خداوند نیز، برای خدا صفاتی قائل شده و خداوند را به آن صفات متّصف می‌سازد، در حالیکه خداوند دارای کلیۀ صفات حسنه است ولی در یگانگی و بی‌همتائی خویش مبرّا از هر توصیفی است که به آن خدا را می‌ستائید.
بیاموزید که خدا را بی‌نیاز از هر نام و هر صفت بجوئید و او را چنان ستایش کنید که شایستۀ اوست.
اشعه های تابان حقیقت
تنها راه‌حل تضادهای درونی تو، پناه‌بردن به پروردگار است. در سایۀ لطف پروردگار می‌توانی از مدد الهی بهره بگیری و بر نقائص خود غلبه کنی. اگر شناخت و فهم تو از جهان هستی و قوانین آن به حد اعلا برسد، باز هم دچار سرگردانی خواهی بود، مگر اینکه با یقین کامل به پدیده‌ها بنگری و بدانی که هر چه تو را با جهان پیوند می‌دهد، در سایۀ وحدت و یگانگی به ظهور می‌رسد.
اگر در تاریکترین نقاط روحت جستجو کنی ، باز هم اشعه‌های تابان حقیقت را خواهی دید. حقایق تغییر‌ناپذیرند. راه رسیدن به کمال، روشن و تابان است. فقط مسیر‌های رسیدن به آن، متفاوت است. زمان آن رسیده که به دانسته‌های خود عمق و جلای بیشتری ببخشی و نادانسته‌هایت را جبران نمایی. زیرا رهروی، بدون شناخت قوانین هستی وایمان به آن امکان‌پذیر نمی‌باشد. راه تو پر از فراز و نشیب است ولی باید با همدلی با انسانهای دیگر به وارستگی برسی. همچنین باید تا اعماق جانت به آگاهی و روشنایی برسی و این امکان‌پذیر نمی‌باشد مگر اینکه به وحدانیت برسی. در سایۀ وحدت و عشق می‌توان طریق تکامل را پیمود و به دروازه‌های روشن آگاهی و روشن‌بینی دست یافت.
جاودانگی
چه بسیارند، انسانهایی که در رنج بسر میبرند. چه بسا رنجهایی که انسانها به خاطر نا آگاهی و عدم شناخت زندگی و مرگ تحمل میکنند.
هر گاه عزیزی را از دست می دهید، بدانید که او به سوی جاودانگی شتافته است. پس نباید خود را تسلیم اندوه نمایید و بدانید که زندگانی دنیا، بازیچه ای بیش نیست و هر کس خود را بدان مشغول دارد، از مسیر اصلی خود بازمانده است.
در زندگی و مرگ درسهایی نهفته است که بایستی با آن آگاهانه و با بصیرت برخورد کرد. هر چه خود را پایبند دنیا کنید، شما را در خود فرو می برد.
بدانید و آگاه باشید که تنها نزد پروردگارتان است که به آرامش ابدی دست می یابید. مردمان در وادی تنهایی که برای خود ساخته اند، در رنج گرفتارند. تنها با وحدت و یگانگی با پروردگار است که به آزادی و رهایی می رسید.
انسانهای نا آگاه هرگز رحمت الهی را درک نخواهند کرد، مگر اینکه از حصاری که برای خود ساخته اند، رها شوند . این حصار همانا جدایی از منشأ اصلی حیات و جاودانگی است.
بدانید که رهایی از رنجها، تنها در شکستن حصارهای جدایی است. تنها طالب وصل پروردگارتان باشید و او را بجوئید که رستگاری در پیوستن به پروردگار است.
پیوند دوباره
بدان و آگاه باش: خداوند هرگز از تو جدا نبوده است. تو را با او همواره اتّحادی جدایی‌ناپذیر بوده است. آنچه شما را از پروردگارتان جدا می‌سازد، غفلتها و مشغولیتها به غیر خداست. بیاموزید همواره وجود مقدّس خداوند را احساس کرده و در همه حال در اتّحاد و یگانگی با خداوند به سر برید.
اگر در لحظاتی از یاد او غافل می‌شوید، با ذکر نام و یاد مقدّس خداوند، به اصل خویش بازگشته و پیوند دوباره برقرار کنید. هر گاه شما را فرمانی از جانب خداوند دررسد، بدانید وآگاه باشید که خداوند بیهوده شما را نیافریده و هدف از آفرینش شما پیوند همیشگی با ذات مقدّس خداوند است.
هر گاه انسانی از اصل و مبدأ خویش دور افتد و خود را با خداوند بیگانه احساس کند، اصل آفرینش را به فراموشی سپرده و برای به یاد آوردن آن بایستی مسیر طولانی و دشواری طی کند، تا بتواند به آنچه که هدف از خلقت وی بوده است، دست یابد.
چون به پروردگار رو آورید، خداوند شما را یاری داده و به خود فرامی‌خواند.
وحدت و عشق
هنگامی که سخن از عشق به میان می‌آید، انسانها یکدیگر را با چشم کثرت می‌نگرند. چنانچه بیاموزید،یکدیگر را تن واحده شمرده و با یکدیگر آنطور که مایلید با خودتان رفتار شود، رفتار کنید، در این صورت یگانگی با خداوند را احساس خواهید کرد.
بیاموزید: یکدیگر را همچون پاره‌ای از وجود خودتان به شمار آورید و با هم با عشق و یگانگی رفتار کنید. چنانچه به این پایه از یگانگی برسید، بی‌شک خدا را در اعماق قلبتان احساس خواهید کرد.
بدانید و آگاه باشید: که برای رسیدن به پروردگارتان باید از خود بگذرید. از حصارها رها شوید تا در سایۀ نیکی و وحدت، خداوند را در اعماق قلبتان بیابید. اینک زمان آن رسیده که هر‌آنچه که شما را به دنیا و متعلّقات آن وابسته می‌کند، رها کنید و به وارستگی و صفای باطن دست یابید.
بدانید و آگاه باشید: که تنها در سایۀ عشق، محبّت و دوستی و یکرنگی می‌توانید عشق خداوند را تجربه کرده و از لذّت وصال او بهره‌مند شوید.
شاهراه سعادت
بدانید: آنکه شما را راه می‌نماید، در هنگام مشکلات از شما پشتیبانی نموده و شما را مدد خواهد رساند.
بدانید: از دودستگیها و تفرقه‌ها بپرهیزید و با وحدت و یگانگی، ذات اقدس احدیّت را دریابید.
بدانید: تنها کسانی به شاهراه سعادت دست می‌یابند که از هوای نفس دوری کرده و خود را رها نموده‌اند.
بدانید: آشیانه‌هایتان را بر پایۀ مهر و وفا بنا نمائید و از جداییها دوری نمائید. آنگاه که به خداوند رو می‌نمائید، او بهترین راهنماست