غیبت ؟
هنگامی که سخنی از کسی به میان می‌آوری، اگر سخنانت را می‌توانی با فرد مورد نظر رودررو بگوئی و باعث رنجش وی نمی‌شوی، پس فقط در موارد ضرورت و با نیّت خیرخواهی، می‌توانی پشت سر نیز، همانها را بگوئی. در غیر این صورت اگر باعث نارضایتی فرد می‌شوی، پس پشت سر نیز حق نداری، قضاوتی داشته باشی.
آنگاه که همۀ رفتارها و گفتارهایت را با محک رضایت خداوند بسنجی، قدمی به پروردگار نزدیک شده و از صالحان خواهی بود.
راه بازگشت
بدان که انسانها همواره نیازمند هدایت و حمایتند. آنها که راه خویش را شناخته‌اند و به پروردگارشان ایمان دارند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند ولی آنها که در بیراهه‌ها سرگردانند و هنوز نتوانسته‌اند خود و خدایشان را بشناسند، بیش از هر کسی نیازمند هدایت و حمایت هستند.
به آنها پشت نکنید. آنها را مهجور و تنها نگذارید. آنها را با لجاجتهایشان تنها نگذارید. بلکه به آنها راه درست زیستن را آموخته و با صبر و شکیبائی، راه بازگشت را برایشان باز گذاشته، مسائل را به طریق درست حل نمائید.
شاهراه سعادت
بدانید: آنکه شما را راه می‌نماید، در هنگام مشکلات از شما پشتیبانی نموده و شما را مدد خواهد رساند.
بدانید: از دودستگیها و تفرقه‌ها بپرهیزید و با وحدت و یگانگی، ذات اقدس احدیّت را دریابید.
بدانید: تنها کسانی به شاهراه سعادت دست می‌یابند که از هوای نفس دوری کرده و خود را رها نموده‌اند.
بدانید: آشیانه‌هایتان را بر پایۀ مهر و وفا بنا نمائید و از جداییها دوری نمائید. آنگاه که به خداوند رو می‌نمائید، او بهترین راهنماست
آزمون الهی
چون مورد آزمون قرار می‌گیرید، بدانید: پروردگارتان شما را به آنچه در اطراف شماست، می‌آزماید. آنچه مهم است، این است که چون راهی را برمی‌گزینید و اصولی را برای خود مبدأ قرار می‌دهید، تا چه حد به آن اصول پایبند باشید.
هنگامی که در معرض امتحان قرار می‌گیرید، تنها خود شما مسئول اعمالتان هستید، دیگران را مقصّر ندانید. بدانید که آن آزمون، امتحان شماست و دیگری را از آن سودی نیست. پس چون زمان امتحان دررسد، به پروردگار پناه برده و از شیطان پرهیز کنید که این برای شما بهتر است.
خطاهای شما، شما را برای همیشه از پروردگارتان محروم نمی‌کند، بلکه وصول به هدف را به تأخیر می‌اندازد. چون مرتکب خطا می‌شوید و از آزمون الهی سربلند بیرون نمی‌آیید، به نسبت خطایی که انجام داده‌اید، در تکامل شما تأخیر ایجاد شده و از پروردگارتان فاصله می‌گیرید.
بیاموزید، آزمونهای الهی را درک کرده و هرگز تسلیم شیطان نشوید که این برای شما بهتراست، اگر می‌دانستید.
چراغ روشن
درسهایی که در زندگی می‌آموزید، همواره چون چراغی روشن فراراه شما قرار گرفته و شما را به مقصد اصلی رهنمون خواهد شد.
بدانید: آنچه شما را راه می‌نماید و به مقصد نزدیک می‌کند، عمل کردن بر اساس قوانین الهی است.
پس قبل از هر چیز وارد عمل شده و بر اساس آنچه که تاکنون آموخته‌اید، قوانین الهی را در زندگی‌تان پیاده کنید و بدانید، دانستنیها به تنهایی شما را به مقصد نخواهد رساند بلکه چیزی که شما را در مسیر کمال به پیش خواهد برد، عمل به دانسته‌هاست.
سبقت بجوی
هر انسانی را نیازمند کمک یافتی، او را بر خود مقدّم دار. این شعار تو باشد. اگر کسی نیازمند هدایت و راهنمایی است، از او دریغ مدار. اگر انسانی نیازمند توجّه مالی و بذل عنایت توست، در کمال عشق و اخلاص، آن را تقدیم کن.
بدان که انسانها همواره نیازمند یکدیگرند. نیازهای آنان گسترده و بی‌حد است. اگر رفع نیاز انسانی، به او کمک کرده و به رشد و تعالی تو کمک می‌کند، همواره پیشقدم شده و برای کمک به دیگران سبقت بجوی. در هنگام اجرای فرمان پروردگار، خدا را بر همه چیز مقدّم بدار و بدان که توجّه کردن به مسائل فرعی، تو را از خداوند دور کرده و برای تو مانع کمال محسوب می‌شود.
بیاموز، عشق‌ورزیدن، بایستی همه جانبه و برای همۀ انسانها باشد. اگر انسانی را مانع عشق‌ورزیدن به دیگری یافتی، برای آنان تقدّم و تأخّر قائل نشو، بلکه به نیازها توجّه کن. ببین، در هر مرحله هر کسی چه نیازی دارد و تا چه حد نیاز او برایش حیاتی بوده و برایش اهمّیت دارد. پس با توجه به نیازها و اهمّیت آنها و بدون توجّه به وابستگیها، عشق بورز.
بهترین تصمیم
آنگاه که هنگام تصمیم گرفتن فرا‌می‌رسد، زمانی که بر سر دوراهی‌ای، انتخاب راه صحیح برایتان مشکل می‌شود و زمانی که نمی‌دانید بهترین تصمیم کدام است، آنچه شما را رهنمون می‌شود، این است که به ندای احساستان گوش فراداده و پروردگارتان را از صمیم قلب بخوانید.
بدانید: هر که به پروردگار رو آورد و تنها رضای او را بجوید، بی‌شک بهترین طریق زیستن را برگزیده است.
سؤال این است:چه کنیم تا بهترین تصمیم را اتّخاذ کنیم؟ بدانید: بهترین تصمیم و بهترین انتخاب در شرایط مکانی و زمانی خاصّی صورت می‌گیرد که در شرایط دیگری نمی‌تواند بهترین تصمیم باشد.
در هر شرایط و هر پیشامدی به پروردگار رو آورید و رضای او را جستجو کنید و بدانید، منزلگاه ابدی شما، در جوار رحمت دوست قرار گرفتن است. پس لحظه‌ها را پاس بدارید و تنها رضای او را طلب کنید که این بهترین طریق زیستن است.
راههای رحمت
آن زمان که خود را تنها احساس می‌کنید، درها را به روی خود بسته و تلاشها را بی‌ثمر می‌انگارید، از لطف حق ناامید گشته و خود را بی‌سر‌پناه می‌یابید، بدانید: خداوند حامی شماست، همواره با شما بوده و در تنهاترین لحظاتتان شما را تنها نمی‌گذارد، شما را می‌نگرد و مشتاق شنیدن صدای شماست.
بدانید: خداوند هنگامی که انسان را آفرید و او را بر روی زمین قرار داد، رحمانیّت خود را بر او جاری نموده و از عشق خود او را بهره‌مند ساخت.
بدانید: راههای رحمت و برکت را خود شما می‌توانید به روی خود باز نموده و از آنها بهره برید.
بدانید: چنانچه بیاموزید، هر پدیده‌ای را به دیدۀ رحمتی از جانب پروردگار بنگرید و در هر اتّفاقی، خیر آن را جستجو کنید و همواره به تمامی اتّفاقات و پدیده‌ها به دیدۀ رحمت و برکت بنگرید و جنبۀ مثبت آن را دریابید، از پدیده‌ها درس گرفته و آن درس را توشۀ فردای خود سازید، آنگاه رحمت و برکت بیشتری را به سوی خود فراخوانده و همواره سپاسگزار خواهید بود.
انسانهای راستین
بدانید: خداوند نیازی به بندگان خویش ندارد، بلکه این بندگان اویند که همواره نیازمند پروردگارشان هستند. خداوند شما را وعده به هدایت نموده است پس بدانید که او همواره در کار هدایت شماست.
به هر رویکردی به دیدۀ درسی برای نزدیک شدن به پروردگارتان بنگرید. از حوادث پند گیرید و انسانهای راستین را برای خود معلّم قرار دهید و بدانید: آنگاه که خداوند را می‌خوانید، البتّه خداوند بهترین راهنماست. شما را راه می‌نماید و از شما خواستار لبّیک آست.
یگانۀ بی همتا
برتوست که چون خود را تنها و جدا از پروردگارت می‌پنداری، به او پناه برده و از او مدد طلبی. بر توست خود را به خدا بسپاری و چون خود را به او سپاری، چگونه تنها خواهی بود؟
اگر می‌دانستید در اتّحاد با یگانۀ بی‌همتا به چه سرور و شادمانی‌ای دست خواهید یافت، هرگز در توهّم جدایی به سر نمی‌بردید.
آنچه شما را رهنمون می‌سازد، این است، چون خود را به خدا می‌سپارید، از هر چه غیر خدا بریده، تنها او را طلبیده و تنها لحظاتتان را بااو سپری کنید.
بدانید: خداوند چون شما را به خود می‌خواند، شما را دعوت به بریدن از غیر دوست کرده و از شما کمال مطلق می‌طلبد.
بدانید: کمال مطلق، در وحدت و یگانگی با قادر مطلق به دست می‌آید و شما را جز او پناه و ملجأی نیست.
بدانید: هر چه شما را به غیر دوست پیوند دهد، مانع کمال محسوب شده، از آنها در جهت رسیدن به پروردگارتان سود برید.
اعجاز آفرینش انسان
اعجاب آفرینش انسان در این است که خداوند درعین بی‌نیازی و با رحمانیّت خاصّ خود، انسان را آفرید تا او را در کمال آفرینش خویش متجلّی سازد. در آفرینش انسان رازی است که گشودن آن راز تنها به مدد پروردگار و با درایت و سعی معدودی از انسانها امکانپذیراست.
اگر درخلقت انسان نظر کنی، می‌توانی به نهایت قدرت آفرینندگی خداوند پی برده و اعجاز آفرینش را دریابی. اعجاز آفرینش خداوند در وجود دوبعدی انسان است. حضور روح والای خدایی، در جسم پست خاکی و همنشینی خدا با خاک، نشانۀ کمال رحمانیّت اوست.
تجلّی آفرینش انسان در دو بعد، به دلیل نیاز خداوند به آفرینش نیست. بلکه نشانۀ بی‌همتایی و کمال اوست.
آنگاه که خداوند اراده کرد که انسان را بیافریند، او را پرتوی از وجود پرتلألؤ خویش قرار داد و با این کار تنها جنبۀ رحمانیّت خود را آشکار ساخت.
طیران روح
از خود گذشتن می‌تواند، لذّت خاصّ خودش را داشته باشد. تصوّر نکن، از خودگذشتن برای رضای دوست، همواره با رنج و حرمان همراه است. بلکه آنگاه که خود را رها از خود می‌یابی، می‌توانی تا عرش خداوندی بالا رفته و طیران روح، تو را از لذّتی وافر لبریز خواهد ساخت.
بدان: هنگامی که به خاطر رضای دوست، از خود بگذری، آنگاه پالایش شده و با صفای قلبی خواهی توانست، شادی بسیاری را تجربه کنی.
خدا را با قدرت صدا کن
انسانها دو دسته‌اند: دسته‌ای از انسانها، با عشق و آگاهی بیگانه‌اند. آنها زندگی را در روزمرّگی و هواهای نفسانی می‌بینند و حتّی به اندیشه‌شان، نیز، توان رسیدن به عشق، خدا ، آگاهی و بصیرت راهی نیست.
دستۀ دوّم، کسانی هستند که برای زندگیشان، هدفهایی را ترسیم می‌کنند. از خود و راحتی خود می‌گذرند و زندگیشان را وقف رسیدن به آگاهی و بصیرت و عشق می‌کنند. آنان، تنها خدا را جستجو کرده و برای آن می‌زیند.
بیاموز در دستۀ دوّم قرار گرفته و از کسانی باش که تنها برای خدا زندگی کنی و همۀ لحظه‌هایت را در رضایت خداوند خلاصه کنی. اگر با عشق گام برداری و عشق، چراغ فراراه تو باشد، همه چیز برای تو در مسیر حل شده و خداوند خود، تو را راهنما خواهد بود.
همواره به یاد خدا باش. خدا را در لحظه‌هایت با تمام قدرت جاری کن. نه تنها با ذکر نام مقدّس او، که با شاد کردن و رضایت بندگانش. هر لبخندی که بر لبی می‌نشانی، خدا را یاد می‌کنی. هر دلی را که از غصّه خارج می‌کنی، خدا را با تمام قدرت صدا کرده‌ای. خداوند همواره صدای شما را می‌شنود.
بر سر دوراهیها خود را معطّل نکن. با توکّل به خداوند و با اعتماد به پیش برو و برای آنچه تو را به هدف نزدیک می‌کند، تلاش کن که خداوند همواره یار عاشقان است. شما را می‌نگرد و برای شما بهترین راهنماست.
از جان عزیزتر
آنگاه که عشق را جستجو می‌کنید، هر واژه‌ای می‌تواند برای شما پیام‌آور صلح و دوستی باشد. بی‌شک راهی که شما را به مقصود می‌رساند، راهی خطیر و پرنشیب و فراز بوده و برای شما خالی از خطر نخواهد بود. ره‌یابی به خلوت دوست، مستلزم آن است که چون به حریم الهی پا می‌گذاری، از هر چه غیر دوست بریده و تنها برای خدا خالص و پاک شوی.
بیاموزید: چون خدا را می‌خوانید، او را با صفای باطن و از صمیم قلب بخوانید که بی‌شک شما را پاسخگو خواهد بود.
بیاموزید: همواره عشق را جستجو کنید که عاشقان را تا ملکوت پروردگار راهی نیست.
بدانید: رهروی از خود گذشتن و فنا کردن خود است، برای آنکه او را از جان عزیزتر می‌دانید. پس هرگز بی مدد دوست خواسته‌ای نداشته باشید و خود را تنها برای او خالص و پاک کنید.
دلتنگ سجده ام
هر گاه خود را در محاصرۀ غم و اندوه می‌بینی، هر گاه خود را برای خلوت با پروردگارت دلتنگ احساس می‌کنی، هر گاه خود را مشتاق پروردگارت می‌یابی، به یاد داشته باش، خداوند حاضر و ناظر است.
آنگاه که خود را در مقابل خدایت به سجده می‌افکنی، تنها به او بیندیش، ذکرت را خالص کن، نام خداوند را با عشق و خلوص بر زبان بران و بدان که خداوند شنوا و بیناست. تو را می‌بیند و صدای تو را می‌شنود .
پس هرگز به توهّم جدایی نیندیش که خداوند هرگز از بندگانش جدا نبوده است.