اعجاز آفرینش انسان
اعجاب آفرینش انسان در این است که خداوند درعین بی‌نیازی و با رحمانیّت خاصّ خود، انسان را آفرید تا او را در کمال آفرینش خویش متجلّی سازد. در آفرینش انسان رازی است که گشودن آن راز تنها به مدد پروردگار و با درایت و سعی معدودی از انسانها امکانپذیراست.
اگر درخلقت انسان نظر کنی، می‌توانی به نهایت قدرت آفرینندگی خداوند پی برده و اعجاز آفرینش را دریابی. اعجاز آفرینش خداوند در وجود دوبعدی انسان است. حضور روح والای خدایی، در جسم پست خاکی و همنشینی خدا با خاک، نشانۀ کمال رحمانیّت اوست.
تجلّی آفرینش انسان در دو بعد، به دلیل نیاز خداوند به آفرینش نیست. بلکه نشانۀ بی‌همتایی و کمال اوست.
آنگاه که خداوند اراده کرد که انسان را بیافریند، او را پرتوی از وجود پرتلألؤ خویش قرار داد و با این کار تنها جنبۀ رحمانیّت خود را آشکار ساخت.