زن در قرآن
چرا در قرآن ارث و شهادت زن، نصف مرد است؟
آنچه انسانها را در وادی بی‌خبری افکنده است، فاصلۀ زمانی و مکانی ودور بودن از اصل جریانهای مربوط به زمان و مکان وحی و نزول آیات قرآن است.
بدانید پروردگار، هنگامی که محمّد(ص) را مخاطب قرار داده واو را به عنوان جایگاه وحی برگزید، انسانها در بدترین شکل ممکن، به یکدیگر ستم نموده و زنها مورد آزار و اذیّت مردان قبیله‌شان قرار می‌گرفتند.
هنگامی که خداوند، حقوقی را به زنان اعطاء نموده و برای آنان حقّ ارث و حقّ شهادت قائل شد، در واقع زنها را از حضیض پستی به اوج عزّت واقتدار آن زمان کشید و همین مقدار حقوقی که برای آنان قائل شد، برای گروه مردان بسیار سنگین و خارج از قوّۀ درک آنان بوده است ولی ناچار بودند به فرمان پروردگار گردن نهاده و امر او را بپذیرند.
اگر چه کلام الهی برای همۀ مکانها و زمانهاست و اگرچه پروردگار محدود به زمان و مکان نمی‌باشد ولی خداوند به انسانها قوّۀ تشخیص و ادراک عطا نموده، تا هر زمان بر اساس معیارها و موازین اجتماعشان، قوانین را سنجیده و اصول را تعدیل نمایند.
بدانید: چون به پروردگار رو آورید و از او هدایت طلبید، خداوند شما را به عقل و خردتان راه می‌نماید و ازشما می‌خواهد که از قوّۀ تفکّر خود استفاده کرده و قوانین اجتماعی را مطابق با زمان ومکان خاصّ خود تعریف نمائید.
بدانید: اگر چه کلام الهی قابل تغییر نیست ولی خداوند شما را با انتخابهای آزاد آفریده و شما را در تدوین قوانین آزاد گذاشته تا از قوّۀ تدبیر خود استفاده نموده و اصول اجتماعی را بنا نهید.
بدانید: آنچه شما را در این زمان رهنمون می‌شود، این است که کلام را پاس بدارید، از آن سود برید، آنچه برای شما می‌تواند مفید و راهنما باشد، استفاده کرده و آنچه که مطابق با زمان شما نمی‌باشد، به خواست پروردگار که استفاده از قوّۀ درک وتشخیص و انتخاب آزاد شماست، گردن نهاده و حقوق یکدیگر را تأدیه نمائید.
مقام زن و مرد
آیا پروردگار بین زن و مرد تفاوت قائل شده است؟
خداوند یکتای بی‌همتا همۀ انسانها را یکسان آفریده و به آنها جایگاه یکسانی عطا کرده است. از دیدگاه خداوند، انسانها همه یکسان هستند و تنها تفاوت انسانها، در میزان تقوا و ایمان آنهاست
در جوامع به بعضی از انسانها ستم روا می‌شود و انسانها نسبت به یکدیگر ستم روا می‌دارند و آن را به خداوند نسبت می‌دهند. زنها در بسیاری از جوامع مورد ستم واقع می‌شوند و حق آنان ادا نمی‌شود. خداوند هر انسانی را جایگاه خاصّی بخشیده و ستم به هیچ انسانی را روا نمی‌دارد.
آیا جز این است که بشر را خداوند خلق فرمود تا به مقام خلیفةالّهی برسد؟ آیا در این جایگاه بین زن و مرد تفاوتی قائل شد؟ همۀ انسانها در پیشگاه خداوند یکسان هستند.
به همه توان بالقوّۀ خلیفةالّهی عطا شده و همۀ انسانها با محک تقوایشان سنجیده می‌شوند. برشماست که قوانین اجتماعی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که با توجه به شرایط هر زمان، حقوق انسانها تأدیه شود.
خداوند بندگانش را دوست دارد و ستم به هیچیک از آنان را روا نمی‌دارد. در خلقت هر موجودی حکمتی است که تنها خدا از آن آگاه است.