وابستگی
نیاز انسانها بر پایۀ احساس آنها به زندگی است. هر چه به زندگی وابستهتر باشید، نیازمندترید.
بدان که توجّه کردن به نیازهای دیگران، میتواند مطلوب باشد به شرط این که با رنجاندن و شکستن دلی همراه نباشد.
اگر این توجّه تنها از سر اخلاص و برای رضای دوست باشد، مطلوب است ولی اگر در پس آن خودخواهی و خودمحوری باشد نمیتواند باعث رشد و کمال باشد.
وابسته
بدانید: خداوند شما را به هنگام قرار گرفتن بر سر دوراهیها و به هنگام تصمیمگیریها میآزماید، بدانید: هر چه خود را به دنیا وابسته کنید، دنیا شما را در خود فرو میبرد.
راه حلّ منطقی
همۀ شما گاهی بیمار و یا ناتوان میشوید. طبیعی است که بایستی در این دوران از یکدیگر کمک بگیرید و طبیعی است که روال زندگی عادّی شما مختل میشود. آنچه مهم است، پذیرش شماست. بایستی بپذیرید که چنین مشکلی وجود دارد و برای آن راهحلّی بیابید.
راهحلهای منطقی را امتحان کنید. وابسته به دیگران نباشید بلکه تا حدّ امکان از تواناییهای خودتان بهره ببرید. بیاموزید، هر مسئلهای را از راهحل منطقی آن حل کنید. بدون توجّه به سنّتها و قضاوتهای دیگران. و در هنگام بروز مشکلات به یکدیگر کمک کنید.