قلبهای مطمئن
درهنگام ستایش پروردگار بدانید و آگاه باشید که خداوند غنی و بینیاز است. ستایش پروردگار شما را جلا بخشیده و از عشق خداوند بهرهمند میسازد. هنگامی که رو به سوی حقتعالی دارید، از دلبستگیها خود را رها ساخته و دل به دنیا مشغول ندارید.
زمانی که رو به سوی پروردگار میکنید، از وسوسۀ شیطان دوری گزینید و بدانید که خداوند در قلبهای مطمئن جاریست.
منتهای آفرینندگی
پروردگار تو بینهایت عظیم است. آسمانها و زمین را آفریده و آنها را در نهایت نظم قرار داده است. هرآنچه در آسمانها و زمین است، از آن اوست. او کردگار بینا و تواناست.
در لحظهای که ستایش پروردگار را انجام میدهی، به یاد داشته باش، خداوند غنی و بینیاز است. او میآفریند و جان میبخشد و تواناییهایش بیحدّ و حصر است. به هر موجودی بگوید، باش، بلافاصله موجود میشود. پس خلّاقیت از آن خداوند است و این خلّاقیت را در انسان به ودیعه گذاشته است تا بیافریند و با آفرینشهایش، خود را ثابت کند و بداند که هر چه در هر لحظه میآفریند، نمادی از موجودیت اوست که به واسطۀ آن تعریف میشود.
ذات احدیّت در یگانگی و بیهمتایی خود، انسان را خلیفۀ خود قرار داد و انسانی که بداند، جانشین خدا خواهد بود، بیشک در سیر الیالله، توانمند خواهد بود. چنین انسانی، مرگ را با آغوش باز استقبال خواهد کرد و میداند که در مرگ سعادت جاودانی نهفته است.
مرگ، آغاز راه است. پروازی است به سوی دوست. به ماوراء جهان هستی. در بینهایت عشق، منتهای آفرینندگی. اگر مرگ را بشناسی، زندگی برایت سهل و آسان میشود. در مرگ، سعادتی نهفته است که تنها انسانهای وارسته درک کردهاند. رهایی از قفس تن، برای پروازی به سوی بیانتها.
انکار خداوند
بندگان خداوند، در لحظاتی از یاد او غافل شده و نادانسته او را انکار میکنند. آنها سرانجام به اصل الهیشان بازخواهند گشت و خدا را در قلبهایشان خواهند یافت. آفریدگار جهان، هرگز به هیچ انسانی، نه برای تأیید وی و نه برای عبادت وی نیازی ندارد.
خداوند غنی و بینیاز است و از هر پیرایهای که به او بسته شود، مبرّا و پاک است. پروردگار از دلهای بندگانش آگاه است و میداند که انسانها در لحظاتی که او را انکار میکنند، در واقع به گوهر و ذات الهی خود پشت کرده و خود الهیشان را انکار میکنند. خداوند هرگز هیچ بندهای را تنها نگذاشته، حتی آنها که انکار خداوندی وی را میکنند و آنها را در تمام لحظات پشتیبان و نگاهبان است.
سرانجام روزی خواهد رسید که پی به ذات و اصل الهی خود برده و ناچار به اعتراف به وجود ذات مقدّس خداوندی خواهند شد.
خداوند انسانها را هدایت کرده و به خود فرامیخواند تا راه هدایت را بپیمایند و به معبود یکتای خویش بپیوندند.
اگر انسانها در بیراههها سرگردان بمانند، مسیر پویایی خویش را دیرتر پیدا کرده و راه دشوار وطولانیای را برای پیوستن به پروردگار خواهند داشت.
خداوند بخشنده و مهربان است، حتی نسبت به خطاکارترین شما. پس بیاموزید که خداوند را با صفات رحمانیّت و رحیمیّت او شناخته و با تکیه بر این صفات خداوند در مسیر تکامل به پیش بروید. خداوند شما را هدایت خواهد کرد.