مسافران زمین
هرگز خود را وابستۀ هیچ انسانی نساز. وابستگی و قیدو بند شما را از پروردگارتان بازمیدارد.
عشق و علاقه از وابستگی جداست. شما میتوانید یکدیگر را دوست بدارید و به هم عشق بورزید، ولی مالک هم نباشید.
چون به انسانی وابسته میشوید، او را تنها برای خود خواسته و برای یکدیگر مانع کمال میشوید. باید بیاموزید که انسانها مسافران زمینند و هرگز زندگی جاودانهای بر روی زمین ندارند .
پس اگر با این دید به یکدیگر بنگرید، برای هم همسفران خوبی خواهید بود. با عشق و علاقه و رها از وابستگی با یکدیگر زندگی میکنید و چون پروردگار یکی از شما را فراخواند، او را رها کرده و خود را نیز به خداوند میسپارید و تنها تسلیم امر پروردگار میشوید، که این برای شما بهتر است.
رنج و بیماری
هر گاه انسانی را در رنج و بیماری غوطهور میبینید، بهتر آن است که برای وی دعا کرده و از خداوند برای وی خیر و سلامتی طلب کنید. خداوند بهترین کارگزار است. پس هنگامی که به او رو آورید، شما را هدایت نموده و به شما خیر و برکت عطا مینماید.
در حالیکه بیمارتان را به خدا وامیگذارید، بدانید که خداوند انسانها را به جهت کمال آفریده است و برای شما زندگی جاودانه مهیّا کرده است. پس هر چه در توان دارید، برای سفر خود توشه کرده و رو به سوی پروردگار آورید، که این برای شما بهتر است.