تشخیص دوستان
دوستان خود را چگونه بشناسید؟
انسانها دیدگاههایشان را در شرایطی مطرح می‌کنند که شاید به آن نیازی نباشد. هنگامی که دوستی را مورد تفقّد فرار می‌دهید، در واقع او را از عشق و علاقۀ خود آگاه می‌کنید. به یاد داشته باشید ، هر گاه شما را دعوت به نیکی می‌کنند و از شما طلب خیر و نیکی می‌کنند، در نیکی به یکدیگر پیشقدم شوید و یکدیگر را یاری رسانید و رضای خداوند را طالب باشید. ولی هر گاه شما را دعوت به شیطان می‌کنند و از شما همراهی شیطان را می‌طلبند، به خداوند پناه برید و از آنان دوری جوئید.
دلهای شما مخزن اسرار شماست. اسرارتان را فاش نگوئید، بیگانگان را به اسرار درونتان راه ندهید و بدانید که دلهای شما جایگاه خداوند است. پس شیطان را به آن دعوت ننمائید.
اگر دوستی از شما دعوت به جهت خیر و نیکی کرده است، از آن راهی برای نزدیکی به خداوند بیابید و دوستیها را گرامی بدارید ولی چنانچه شما را به شرّ و بدی نسبت به یکدیگر دعوت می‌کنند، از آنان دوری جوئید که خداوند شما را هدایت خواهد کرد.
مسافران زمین
هرگز خود را وابستۀ هیچ انسانی نساز. وابستگی و قیدو بند شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد.
عشق و علاقه از وابستگی جداست. شما می‌توانید یکدیگر را دوست بدارید و به هم عشق بورزید، ولی مالک هم نباشید.
چون به انسانی وابسته می‌شوید، او را تنها برای خود خواسته و برای یکدیگر مانع کمال می‌شوید. باید بیاموزید که انسانها مسافران زمینند و هرگز زندگی جاودانهای بر روی زمین ندارند .
پس اگر با این دید به یکدیگر بنگرید، برای هم همسفران خوبی خواهید بود. با عشق و علاقه و رها از وابستگی با یکدیگر زندگی می‌کنید و چون پروردگار یکی از شما را فراخواند، او را رها کرده و خود را نیز به خداوند می‌سپارید و تنها تسلیم امر پروردگار می‌شوید، که این برای شما بهتر است.