چون نام مقدّس پروردگار را بر زبان می‌رانی و از او مدد می‌طلبی، خداوند شنوا وبیناست و ندای بندگانش را پاسخ خواهد داد.
پاسخ تو در زمان مناسب خودش داده خواهد شد، پس نومید نباش و بدان که خداوند، بندگان صالح خود را پاداش خواهد داد.
هر گاه در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌گیری، با قلب پاک و عاری از آلودگی و با ذهن آرام، به او رو کن و بدان که خداوند در همه حال، به احوال بندگانش آگاه است.
خداوند راه می‌نماید و حمایتمان می‌کند. به او توسّل جوئیم که او بهترین پناه است.
رابطۀ عاشقانه
درهنگام عبادت، خالصانه و با قلب پاک رو به سوی پروردگارت کن و بدان که چنانچه از صمیم قلب به خدا رو آوری، هیچ عاملی نمی‌تواند در این رابطۀ عاشقانه خللی وارد کند.
اگر در هنگام عبادت، ذهنت را مشغول مادّیات سازی، صفای باطن تو کمرنگ شده و لذّت ارتباط عاشقانه را از دست می‌دهی.
به یاد داشته باش: ذهن تو در دست توست، تو اسیر ذهن نیستی. پس نباید که خود را رها کرده و به ذهن سپاری، بلکه باید با تمام وجود متوجّۀ خدا باشی و بدانی که خداوند در دلهای عاشقان جاریست.
آنگاه که خداوند را می‌خوانی، از همۀ دنیا خود را جدا کن و تنها به وصل دوست بیندیش که شیطان تو را فرمان به دنیا می‌دهد.
اگر تاکنون در وادی سرگردانی بوده‌ای، بدان و آگاه باش که هر لحظه می‌توانی با یاد و نام پروردگار یکی شدن را آغاز کنی و به سوی حق‌تعالی روی آوری.