جسم یا روح؟
آنچه بدن تو نیاز دارد، بر اساس فیزیولوژی و ساختار آن است. هر گاه بیاموزی، از جسم بالاتر رفته و در بعد برتری به سر ببری، نیازهای تو کاهش یافته و از آن رهایی خواهی یافت.
برای بالاتر رفتن از جسم، بایستی توجّه خود را به جسم معطوف نکرده و به بعد روحانی خود توجّه بیشتری نشان دهی و بیاموزی که روح خود را تقویت نموده و از توجّه بیش از حد به جسم، پرهیز نمائی.
برای انجام این کار بایستی خواب و خوراک خود را تعدیل نموده و نیز انرژی بدن را به طریق مناسب‌تری تأمین نمائی.
زمان
به یاد داشته باشید، بزرگترین سرمایۀ شما، عمر شماست که بهتر است از تمامی آن برای کمال و رسیدن به پروردگارتان بهره برید. حتّی خواب و خورد و خوراک و کارهای روزمرّه‌تان را به یاد و نام پروردگارانجام دهید. اینسان خواهید توانست بهترین استفاده را از زمان برده و برای متعالی شدن بکوشید.
در تنظیم وقت به یاد داشته باشید، زمانتان را هدر ندهید و زمانهای استراحت را نیز به یاد پروردگار باشید و با قلب خود به پروردگارتان نزدیک شوید. هر گاه زمانی را هدر دادید، برای آن تأسّف نخورید، بلکه بکوشید از زمان باقیمانده، نهایت استفاده را برده و از آن راهی برای نزدیک شدن به خداوند بیابید و هر گاه راهی را یافتید، برای آن زمان صرف کنید و تنها به متعالی شدن بیندیشید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
دریای بیکران
هر چه را که خود را بدان مشغول می‌داری، جزئی از زندگی مادّی و دنیایی توست. آنچه تو را از پروردگارت جدا می‌کند و به ورطۀ ناامیدی و غم می‌افکند، مشغول شدن به دنیا و روزمرّگی است.
بدان و آگاه باش: پروردگار تو، تو را به جهت کمال و خداگونه شدن آفرید. آنچه تو را از پروردگارت دور می‌کند، خور و خواب و روزمرّگی است.
بیاموز، همواره پروردگارت را جستجو کنی. بیاموز، اندیشۀ فردا و روزهای نیامده را نداشته باشی.
بیاموز، از لاک خودبینی و خودپرستی درآمده و چون دریایی بیکران با هستی و با پروردگارت یکی باشی.
زندگی دنیاییتان شما را از پروردگارتان جدا می‌کند. زیرا هنگامی که مشغول آن می‌شوید، تمامی افکار و توجّهتان را به آن معطوف داشته و از یاد خداوند غافل می‌شوید.
هرگز خود را در وابستگیهایتان غرق نکنید. بیاموزید، در همه حال به یاد خدا بوده و لحظه‌ای از یاد پروردگارتان غافل نباشید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.