جبران حرمان
هرگز مپندار خدا از تو جدا بوده است. بین ما جدایی نیست. خداوند همواره با توست ولی تو این را درک و احساس نمی‌کنی. هنگامی که پرده‌های ابهام فرو افتند، خود را همواره در کنار خداوند احساس خواهی کرد. برای حلّ مشکلاتت به خدا پناه ببر که او همواره تو را پشتیبان خواهد بود.
خداوند شما را به سوی خویش فرامی‌خواند. هر کدام از شما دعوتش را لبّیک گویید، شما را حمایت و هدایت خواهد کرد. بر امتحانات خداوند صبور و شکیبا باشید و با آغوش باز و گرمی، از آنها استقبال کنید تا شما را رنجی نرسد.
آنگاه که از امتحانات سربلند بیرون آیید، جبران حرمان شده و شادی و نشاط بی‌نظیری را تجربه خواهید کرد. همواره در هنگام امتحانات به یاد خدا باشید و از کمک او بهره گیرید.
در مسیر کمال همواره رو به سوی ترقّی دارید. حتّی اگر توقّفها یا عقب‌گردهای کوتاه‌مدّت داشته باشید.
راه بازگشت
بدان که انسانها همواره نیازمند هدایت و حمایتند. آنها که راه خویش را شناخته‌اند و به پروردگارشان ایمان دارند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند ولی آنها که در بیراهه‌ها سرگردانند و هنوز نتوانسته‌اند خود و خدایشان را بشناسند، بیش از هر کسی نیازمند هدایت و حمایت هستند.
به آنها پشت نکنید. آنها را مهجور و تنها نگذارید. آنها را با لجاجتهایشان تنها نگذارید. بلکه به آنها راه درست زیستن را آموخته و با صبر و شکیبائی، راه بازگشت را برایشان باز گذاشته، مسائل را به طریق درست حل نمائید.
سبقت بجوی
هر انسانی را نیازمند کمک یافتی، او را بر خود مقدّم دار. این شعار تو باشد. اگر کسی نیازمند هدایت و راهنمایی است، از او دریغ مدار. اگر انسانی نیازمند توجّه مالی و بذل عنایت توست، در کمال عشق و اخلاص، آن را تقدیم کن.
بدان که انسانها همواره نیازمند یکدیگرند. نیازهای آنان گسترده و بی‌حد است. اگر رفع نیاز انسانی، به او کمک کرده و به رشد و تعالی تو کمک می‌کند، همواره پیشقدم شده و برای کمک به دیگران سبقت بجوی. در هنگام اجرای فرمان پروردگار، خدا را بر همه چیز مقدّم بدار و بدان که توجّه کردن به مسائل فرعی، تو را از خداوند دور کرده و برای تو مانع کمال محسوب می‌شود.
بیاموز، عشق‌ورزیدن، بایستی همه جانبه و برای همۀ انسانها باشد. اگر انسانی را مانع عشق‌ورزیدن به دیگری یافتی، برای آنان تقدّم و تأخّر قائل نشو، بلکه به نیازها توجّه کن. ببین، در هر مرحله هر کسی چه نیازی دارد و تا چه حد نیاز او برایش حیاتی بوده و برایش اهمّیت دارد. پس با توجه به نیازها و اهمّیت آنها و بدون توجّه به وابستگیها، عشق بورز.
انسانهای راستین
بدانید: خداوند نیازی به بندگان خویش ندارد، بلکه این بندگان اویند که همواره نیازمند پروردگارشان هستند. خداوند شما را وعده به هدایت نموده است پس بدانید که او همواره در کار هدایت شماست.
به هر رویکردی به دیدۀ درسی برای نزدیک شدن به پروردگارتان بنگرید. از حوادث پند گیرید و انسانهای راستین را برای خود معلّم قرار دهید و بدانید: آنگاه که خداوند را می‌خوانید، البتّه خداوند بهترین راهنماست. شما را راه می‌نماید و از شما خواستار لبّیک آست.
دعا
هنگامی که دعا می‌کنید، بهترین دعای شما در جهت هدایت و کمال و رسیدن به حق است. پس هر دعایی و هر ندبه‌ای در این جهت انجام شود، مورد رضای پروردگار بوده و شما را قدمی به او نزدیکتر می‌کند. وصول به حق تنها هدف مؤمن است. پس برای آن تلاش کنید و نیّتهایتان را به آن سمت سوق دهید.