خداوند شاکر

خداوند شاکر

بدان: خداوند یگانۀ بی‌همتا شما را از تن واحده آفریده. پس بر نعمتهایش شاکر باشید و با ناسپاسی از نعمتها فاصله نگیرید.

آیا هرگز اندیشیده‌ای، آن که تو را آفریده، به تو جان داده و زندگی بخشیده است، همواره مورد ناسپاسی بندگانش قرار می‌گیرد. پس چگونه است که بر ناسپاسی نسبت به یکدیگر شکوه کرده و زبان به شکایت می‌گشایید؟

بدانید: خداوند شاکر و شکور است و شما را می‌آموزد که شکرگزار نعمتهای پروردگار و شکرگزار احسان یکدیگر باشید. پس هر که ناسپاسی کند، راه نعمتها را بر خود بسته و از یاد پروردگار غافل می‌ماند.

ذات یگانۀ هستی

ذات یگانۀ هستی

آنگاه که خود را به خدا می‌سپاری، آنگاه که از دنیا چشم می‌پوشی و آنگاه که، هرکه و هر چه که، تو را به دنیا پیوند می‌دهد، پشت سر می‌گذاری، تنها چیزی که باقی می‌ماند، اوست، که ذات یگانۀ هستی است.

بدان: رهروی به آداب خاصّی به جاآوردن نیست، بلکه یک رهرو در درجۀ اوّل تنها به او می‌اندیشد، برای او زندگی می‌کند، برای او گام برمی‌دارد و برای رضای او کار می‌کند. راه رهروی، راه عاشقانه زیستن است. با عشق و با بذل عشق به همۀ هدفهایت دست خواهی یافت. برای عاشقانه زیستن، باید بدانی، آنچه که انجام می‌دهی، با هدف عشق به پروردگار و کسب رضایت او باشد.

بدان: رضایت پروردگار، در بخشش، نیکی و احسان است. پس اگربیاموزی عاشقانه نیکی کنی و احسان بورزی و تنها با یاد خداوند و عشق به او لحظه‌هایت را سپری کنی، به هدف نهایی خود نزدیک شده و از زندگی‌ات بهره خواهی برد.

هر کاری، هر فکری، هر کلامی، باید با عشق و با هدف دست‌یابی به رضایت پروردگار ، انجام شود تا بتواند تو را به ملکوت نزدیک سازد. خداوند همواره شما را به نیکی و احسان نسبت به یکدیگر فرمان داده است. پس در این طریق تلاش کن تا خدا را در درون خود بیابی.