فناء و بقاء
راه فناء، راه عشق است. چون عشق را بجوئی، آنگاه خود را فراموش کرده و در فناء، بقاء را خواهی یافت.
برای عاشقانه زیستن، کافی است، آن را در قلبت پرورش دهی. به جای پرورش نفرت و عصبانیت، بیاموز، همواره عشق را جستجو کنی. در هر اتّفاقی، هر رابطهای، هر کلامی، برایت معیار تنها عشق باشد.
بدون خودخواهی، بدون ریا، بدون تکبّر، تنها عشق را بجوی. به بندگان خداوند، به دیدۀ جلوۀ روی دوست بنگر و تنها با عشق خدا زندگی کن.
با سلام و احترام
از مطلب بسیار عالی، عرفانی و تکان دهنده شما لذت بردم از شما تشکر می کنم.
وبلاگ بسیار زیبا و پر محتوایی دارید