دلتنگی
آیا برای وصل با خدا دلتنگی؟
دلتنگ مباش. خدا با توست. کنار تو. در هوای تنفّسی تو. نفس بکش! خدا را احساس نمی‌کنی؟
در نگاه تو. به آینه نگاه کن! عشق را در چشمانت نمی‌بینی؟ به آسمان نگاه کن! به زمین. به ستارگان . به درختان . به گلها. به هر چیزی که در اطراف توست. همه چیز رنگ و بویی از خدا دارد.
چرا دلتنگی؟ خدا را صدا کن! او سمیع و بیناست. هر لحظه در کنار تو و آمادۀ شنیدن صدای تو.
ندایش را نمی‌شنوی؟ او در غمی که در قلبت احساس می‌کنی، در اشکی که از چشمانت سرازیر است، در عشقی که وجودت را لبریز کرده ، هست.
خدا را صدا کن ! هر بار که صدایش می‌کنی، گوش فراده، به ندای قلبت گوش فراده، آرام باش، او حتّی در دلتنگی تو هست!
به آسمان نگاه کن! آیا در ابرهای زیبا، او را می‌بینی؟ در آبی آسمان. در تنوّع رنگ آسمان. شکوه عشق را در قلبت احساس می‌کنی؟
به هر کجا که بنگری، خدا را با همۀ زیباییها و شکوه می‌بینی.
اگر باچشم دل بنگری، هرگز دلتنگ خدا نخواهی بود. خداوند در همۀ لحظات و همۀ مکانها حضور دارد. تنها کافیست که با چشم بصیرت بنگری تا حضور مبارکش را در هر جایی احساس کنی.
خداوند هرگز بندگانش را تنها نمی‌گذارد و شما را با آغوش باز می‌پذیرد. 205
مسلک عشق
راه رهروی، راه عاشقانه زیستن است. چون با عشق زندگی کنی، مسائل را از دریچۀ دیگری خواهی دید. در مسلک عشق، انسانها را به دیدۀ جلوۀ دوست نگریستن و آنان را چون خود پنداشتن، مشکلات آنها را، مشکلات خود دانستن و تلاش برای حلّ مشکلات آنان، ارجح است.
چون با عشق زندگی کنید و با عشق به مسائل بنگرید. هرگز نمی‌توانید، خودخواهی را پیشۀ خود ساخته و تنها به خود بیندیشید بلکه رضای دوست را طالب بوده و از او مدد می‌طلبید.
بیاموزید، همواره به همۀ مسائل از زاویۀ دید عشق نگریسته و با عشق زندگی کنید. 594
آرامش
راه خدا، راه از خود گذشتن است. کسی که می‌خواهد به خدا برسد، باید منیّتهایش را حذف کند، خود را به فراموشی سپارد و همواره او را مدّ نظر داشته باشد.
هر انسانی با هر تکنیکی می‌تواند مقداری آرامش به دست آورده و پالایش شود. ولی برای وصل پروردگار تکنیک کافی نیست. بلکه باید راه تسلیم شدن واز خود گذشتن را بیاموزد. برای گذشتن از خود همواره باید به یاد داشته باشد که در هنگامی که تصمیمی را اتّخاذ می‌کند، خود را حذف و تنها به رضای او بیندیشد که این بهترین طریق وصل اوست. 421
لایتناهی
هنگامی که خدا را می‌خوانی به جنبه‌ای از وجودت توجّه می‌کنی که فراتر از زمان و مکان بوده و تو را به لایتناهی پیوند می‌دهد. بدان و آگاه باش: انسانها هنگامی که خود را در حصارها محدود می‌کنند و حاضر نیستند، حقیقت را در اطرافشان ببینند، به جنبه‌ای از وجودشان پشت می‌کنند که نمایانگر حقیقت آنهاست.
حقیقت تنها در زبان و کلام به شعار نمی‌آید، بلکه حقیقت با جان هر انسانی آمیخته و قسمت اصلی وجود هر انسانی را تشکیل می‌دهد. آنگاه که حقیقتی را بر زبان می‌رانید، ممکن است، عدّه‌ای برایشان قابل قبول و قابل تصوّر نبوده و آن را انکار کنند.
امّا ماهیت حقیقت تغییر ناپذیر بوده و موجودیت آن قابل اثبات است. برای اثبات حقیقت کافی است ضدّ حقیقت را اثبات کنید یعنی آنچه در آن خدا جریان ندارد را بیابید تا بتوانید به حقایق موجود درهستی دست یابید. 387
امواج شادی
بدان: امتحانات تو نعمتهایی است که به سوی تو سرازیر می‌شود. آنها را پاس بدار و در هنگام امتحانات، همواره بهترین راه را برگزین و بدان ، آنگاه که از امتحانات با موفّقیّت بیرون آیی، قدمی به پروردگار نزدیکتر شده‌ای.
این که نمی‌توانی، این نزدیک شدن را احساس کنی، به دلیل این است که قلبت را نگشوده‌ای. هنگامی که قلبت را بگشایی و بتوانی از هر اتّفاقی با آغوش باز استقبال نمایی، امواج عشق و شادی را احساس کرده و خود را در جوار رحمت حق خواهی یافت.
به اتّفاقات ، حوادث و به انسانهای اطرافت به دیدۀ آزمایش بنگر و همواره تلاش کن آزمایشات را به بهترین طریق ممکن عبور داده و همواره رو به سوی حق داشته باش. 597
هدف غایی
هنر زیستن را بیاموز. چون بیاموزی چگونه زندگی کنی، خواهی توانست از مراحل مختلف گذر کرده و به هدف غایی، دست یابی. هنر زیستن، تنها در مادّیات و روزمرّگیها غرق شدن نیست. بلکه چیزی ورای آنها وجود دارد.
زندگی واقعی، زندگی روح است. روح والایی که هدیۀ خداست. آن را جستجو کن. در آن غرق شو و همواره به یاد داشته باش، در پس همۀ ظواهر دنیایی، عالمی برتر، زیباتر و بسیار دلپذیرتر از آنچه تو می‌شناسی، وجود دارد.
اگر از آن غافل شوی، بسیار متضرّر شده‌ای و اگر به آن دست یابی، به هدف غایی زندگی‌ات دست یافته‌ای. راه جستجو را بیاب و تنها به آن بیندیش و برای آن زندگی کن. 573
عشق و سراب
آنانکه راه خویش را به سوی پروردگارشان هموار کرده و تنها او را در زندگی جستجو می‌کنند، بهترین طریق را برای حیات برگزیده‌اند. آنان تنها هدف زندگیشان را هدفی نیکو و والا قرار داده و از لحظاتشان تنها برای رسیدن به این هدف سود می‌برند. برای آنان حیاتی دلپذیر و سرشار از لحظههای وصل و رسیدن است.
اما آنانکه خود را در سراب عشق می‌بینند و برای خودشان رؤیاهایی تصوّر می‌کنند و دل به سراب کمال خوش داشته‌اند، آنان در خودخواهی خویش غرقه‌اند، برای آنان موهبتی نیست. آنچه آنان را به خود مشغول می‌دارد، تنها غرق شدن در لذّات دنیایی و فرورفتن در شهوات و خودخواهیهاست.
بیاموزید: چون قصد حرکت به سمت خداوند را می‌کنید، از دلبستگیها رها شده، عشق را سرمایۀ راهتان نموده و تنها به وصل او بیندیشید که این برای شما بهتر است. 368
خانواده
برای حفظ کانون خانواده راههای متعدّدی وجود دارد ولی پایبندی به اصول و قوانین و رعایت عهد و پیمان، برای استحکام این بنا، بهترین راه است.
پس بیاموزید، همواره پیمانهایتان را محکم نگاه دارید و عهدشکنی را پیشۀ خود نسازید تا خداوند نیز شما را به واسطۀ عهدی که مقدّس شمرده‌اید، یاری نماید. 596
شبهه
بهترین طریق زیستن، زندگی خالی از شبهه‌ها و شائبه‌هاست. هر گاه شبهه‌ای برای شما ایجاد شد، برای کسب یقین تلاش کنید وگرنه شبهه‌ها، شما را از راه بازمی‌دارد و دودلی و تردید، برایتان مانع ایجاد می‌کند. 596
یگانۀ بی همتا
برتوست که چون خود را تنها و جدا از پروردگارت می‌پنداری، به او پناه برده و از او مدد طلبی. بر توست خود را به خدا بسپاری و چون خود را به او سپاری، چگونه تنها خواهی بود؟
اگر می‌دانستید در اتّحاد با یگانۀ بی‌همتا به چه سرور و شادمانی‌ای دست خواهید یافت، هرگز در توهّم جدایی به سر نمی‌بردید.
آنچه شما را رهنمون می‌سازد، این است، چون خود را به خدا می‌سپارید، از هر چه غیر خدا بریده، تنها او را طلبیده و تنها لحظاتتان را بااو سپری کنید.
بدانید: خداوند چون شما را به خود می‌خواند، شما را دعوت به بریدن از غیر دوست کرده و از شما کمال مطلق می‌طلبد.
بدانید: کمال مطلق، در وحدت و یگانگی با قادر مطلق به دست می‌آید و شما را جز او پناه و ملجأی نیست.
بدانید: هر چه شما را به غیر دوست پیوند دهد، مانع کمال محسوب شده، از آنها در جهت رسیدن به پروردگارتان سود برید. 356
پلهای رابطه
راه خدا، راه پیوسته و مداوم رفتن است. از رفتن بازنایستید. هر گاه توقّفی دارید، بدانید که توقّفها، شما را از پروردگارتان بازمی‌دارد. در روزمرّگیها، غرق نشوید.
بلکه همواره او را جستجو کنید و به یاد داشته باشید، آنگاه که از راه رفتن بازمی‌ایستید، پلی را که از روی آن عبور کرده‌اید، دوباره پیش رو خواهید داشت. حتّی گاهی صعب‌تر و صعب‌العبورتر.
پس بیاموزید، از رابطه‌ها، پلی به سوی دوست بسازید و آنها را با موفّقیّت پشت سر گذارید تا به والایی و کمال دست یازید. 572
شور عشق
از عشق هراسان مباش. از عشق گریزان نباش. در عشق شوری است، زیبایی‌ای است، نشاطی است که تو را به وجد می‌آورد. عشق را همواره به خاطر داشته باش.
چگونه می‌توانی، همواره عشق را به خاطر داشته باشی؟ هر گاه هر انسانی را حمایت می‌کنی، با خلوص نیّت و با قلب پاک، ببین بهترین کار ممکن چیست و برای او بهترین کار ممکن را انجام بده. از صمیم قلب و با دلی شاد. آنگاه ببین که چه خواهد شد! 626
رکوع
رکوع، فرصتی است برای دوباره نگریستن. به خاک برگشتن. از خاک برخاستن. خدا را به عظمت و بزرگی یاد کردن. او را ستودن. به پیراستگی یاد کردن.
حمد و سپاس خدایی را که مرا آفرید. به من زندگی بخشید. از روح والای خویش در من دمید. مرا پرورد. به من عشق عطا فرمود. راه هدایت را بر من روشن ساخت و سپس مرا به آغوش خویش بازخواهد گرداند.
سپاس خدایی را که در زندگی بخشیدن به من رحمانیّت آموخت. در عطای عشق به من آزادگی آموخت و در تبیین هدایت به من راه روشن زیستن را نشان داد.
حمد و سپاس خدایی را که به من فرصت عشق‌ورزیدن، عبودیّت و ستایشش را به جلالیّت و احدیّت ذاتش عطا فرمود.
سپاس پروردگاری که به من مرگ را عطا نمود که در مرگ، رهایی و آزادی از قید و بندها، پرواز به فراسوی زمان و مکان و زیستن در لایتناهی عشق را تجربه خواهم کرد.
سپاس خداوندی که چون به خاک برمی‌گرداند، رحمتش را و چون از خاک برمی‌انگیزد، هدایتش را برایم به ارمغان خواهد آورد.
سپاس پروردگاری که ورای همۀ تردیدهایم خود را به من می‌نمایاند، از من حمایت می‌کند و مرا در سایۀ رحمتش می‌پرورد.
چون او را می‌ستایم، از خویش چه دارم؟ که تنها اوست که هست و من نیستم از هست او. 445
عرش خداوندی
از خود گذشتن می‌تواند، لذّت خاصّ خودش را داشته باشد. تصوّر نکن، از خودگذشتن برای رضای دوست، همواره با رنج و حرمان همراه است. بلکه آنگاه که خود را رها از خود می‌یابی، می‌توانی تا عرش خداوندی بالا رفته و طیران روح، تو را از لذّتی وافر لبریز خواهد ساخت.
بدان: هنگامی که به خاطر رضای دوست، از خود بگذری، آنگاه پالایش شده و با صفای قلبی خواهی توانست، شادی بسیاری را تجربه کنی. 487
عبودیت
یاد و ذکر پروردگارتنها به زبان آوردن کلامی نیست. بیاموز، همواره پروردگار را ستایش کرده و عبودیتش را به جای آوری.
برای این کار کافی است، تمام لحظه‌ها، خود را در حضور او بینگاری و همواره رضای او را جستجو کنی. 586
586