محرّم
آنگاه که انسانی به آن درجه از عشق و آگاهی می‌رسد که خالصانه و عاشقانه، همۀ وابستگیها، دلبستگیها و حتّی جان شیرین را در راه آرمانی مقدّس فدا می‌کند، ملکوت خشنود می‌شود. کائنات آذین‌بندی می‌کند. خداوند لبخند می‌زند و عاشقانه آغوش می‌گشاید.
چنین پروازی را سوگی نیست. ماتمی نیست. اشک و آهی نیست. بلکه تنها عشق است و شادی وصل. 757
بنام خدا
وقتی آمدم و چشمانم به حرمت خورد حیران شدم ... اونموقع فهمیدم عشق حقیقی یعنی چی ...
السلام و علیک یا حسین شهید(ع)
سلام ستاره کویر !!
تقریبا من بیشتر مطالبتون رو میخونم
من دانشجوی صنعتی شریفم یه سایت به اسم خبر ایران به این آدرس تازه درس کردم اگر مایل بودید و قابل بود
لینک کنید و از قسمت تماس با ما هم به من اطلاع دهید که لینک وبلاگ شما رو در قسمت سمت راست سایت بزارم
سایت یه قسمتی داره که میتونید آخرین اخبار در ضمینه ی دلخواه خودتون رو تو وبلاگتون بزارید
به هر حال به وب نویستون ادامه بدید من همیشه میام سر میزنم
بای