سکوت
هنگامی که به دیگران خدمت می‌کنید، همیشه حرفهای خوشایند و ناخوشایند هست. آنگاه که کاری را تنها برای رضای خدا و به نیّت قرب به دوست انجام می‌دهید، هرگز به هیچ حرفی، چه خوشایند و چه ناخوشایند، اهمّیت ندهید.
حرفهای خوشایند، نیّت شما را تغییر داده و حرفهای ناخوشایند، شما را دلسرد می‌کند. این که درست عمل کرده‌اید یا نه، قطعاً هر عملکردی، بخصوص آنگاه که با عدم آگاهی بالا از شما سر زده باشد با نقطه‌ضعفهایی همراه بوده است ولی این نقطه‌ضعفها کلّ ماجرا را خنثی نکرده و آن را زیر سؤال نمی‌برد.
تنها به شما می‌فهماند که باید آن نقطه‌ضعفها را هم برطرف کرده و اگر نیّت الی‌الله دارید، در سکوت کامل و با رضایت قلبی کاری را انجام دهید.