مرز بخشش
خود را رها کن. از خود رها شو. بدان که خداوند برای شما از نزد خود روزی می‌فرستد. شما را بر بخشایش خداوند وظیفه‌ای است.
بدانید: هر چه در توان دارید، درجهت خیر و نیکی تلاش کنید. میزان تلاش شما تعیین‌کنندۀ راه شماست. هر گاه بیاموزید، با عشق و با ایثار و فداکارانه ببخشید، آنگاه پالایش شده و به صفای باطن دست خواهید یافت.
بدانید: بخشش، حدّ و مرزی ندارد. بلکه می‌تواند از چیزی کوچک تا فدا کردن عزیزترین چیز باشد. آنچه می‌بخشید، شما را جلا می‌بخشد و شما را به خدا نزدیک می‌کند.
بیاموزید: همواره با عشق و بدون وابستگی ببخشید که این بهترین طریق برای بخشایش آنچه خداوند به شما بخشیده، می‌باشد.
مگر نه اینکه پروردگارتان به شما با عشق و بدون حدّ و مرز می‌بخشد؟ پس هر کدام از شما که خواهان اوست، بایستی از خدایش پیروی کرده و در بخشایشش، همواره او را مدّنظر داشته باشد.
چه اطمینانی به فردایتان می‌توانید داشته باشید، کدام یک از داشته‌هایتان، فردای شما را تضمین خواهد کرد؟ تنها دل به خدا سپارید و به او اطمینان کنید که این بهترین طریق زیستن است.464