موهبت کمال

موهبت کمال

رهروی به آن نیست که خود را جدا از دیگران پنداشته و برای خود مرتبۀ بالایی قائل شوید.

 بدانید: خداوند انسانها را یکسان آفرید و به آنها موهبتهای یکسانی عطا فرمود پس هر که خود را از دیگران جدا پنداشته و خود را والاتر از دیگر انسانها بپندارد، بی‌شک گامی به عقب برداشته است.

چون انسانی را زیر دست خود می‌بینید و خود را بالاتر از او تصوّر می‌کنید، به او ستم روا داشته و ارزشهایش را نادیده می‌انگارید.

بدانید: برای دست‌یافتن به ذات یگانۀ هستی بایستی به انسانها به دیدۀ عشق و وحدت بنگرید. در غیر این صورت چگونه خواهید توانست از موهبت کمال بهره‌مند شوید.

بدانید: انسانها پاره‌های تن یکدیگرند. با پاره‌های تن خود دوستانه رفتار کنید و از قضاوت بیهوده بپرهیزید. اگر این مطلب را دریابید، بیشتر مسیر را پیموده‌اید.

صدای خدا

صدای خدا

 تا جایی که به شنیدن مربوط می‌شود، خداوند همیشه شنوا و بیناست ولی شما انسانها از شنیدن بازمانده‌اید. گوش وهوش خود را به روی جهان هستی بسته‌اید. در ناشنوایی کامل به سر می‌برید. تا بدان حد که هیچ صدایی، حتّی صدای خدا را نمی‌شنوید و از این ناشنوایی لذّت می‌برید و خود را بی‌نیاز از هدایت و بی‌نیاز از شنیدن می‌پندارید.

اکنون زمان برخاستن است. گامی به اندازۀ نیاز بشریت، برای دست یافتن به ذات یگانۀ هستی، با او یکی شدن، در او حل شدن و رها شدن.

برای برداشتن این گام، خود را آماده کنید، از منیّتها رها شوید. از جنگها و خشونتها دست بردارید. با عشق زندگی کنید. آزادگی بیاموزید و همواره خود را تسلیم امر خداوند نمائید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.

ذات یگانۀ هستی

ذات یگانۀ هستی

آنگاه که خود را به خدا می‌سپاری، آنگاه که از دنیا چشم می‌پوشی و آنگاه که، هرکه و هر چه که، تو را به دنیا پیوند می‌دهد، پشت سر می‌گذاری، تنها چیزی که باقی می‌ماند، اوست، که ذات یگانۀ هستی است.

بدان: رهروی به آداب خاصّی به جاآوردن نیست، بلکه یک رهرو در درجۀ اوّل تنها به او می‌اندیشد، برای او زندگی می‌کند، برای او گام برمی‌دارد و برای رضای او کار می‌کند. راه رهروی، راه عاشقانه زیستن است. با عشق و با بذل عشق به همۀ هدفهایت دست خواهی یافت. برای عاشقانه زیستن، باید بدانی، آنچه که انجام می‌دهی، با هدف عشق به پروردگار و کسب رضایت او باشد.

بدان: رضایت پروردگار، در بخشش، نیکی و احسان است. پس اگربیاموزی عاشقانه نیکی کنی و احسان بورزی و تنها با یاد خداوند و عشق به او لحظه‌هایت را سپری کنی، به هدف نهایی خود نزدیک شده و از زندگی‌ات بهره خواهی برد.

هر کاری، هر فکری، هر کلامی، باید با عشق و با هدف دست‌یابی به رضایت پروردگار ، انجام شود تا بتواند تو را به ملکوت نزدیک سازد. خداوند همواره شما را به نیکی و احسان نسبت به یکدیگر فرمان داده است. پس در این طریق تلاش کن تا خدا را در درون خود بیابی.