جنبۀ عشق
از فرصتها برای عشق‌ورزیدن و به کمال رسیدن، استفاده کن. فرصتها را غنیمت شمار و در انسانها جنبۀ خوبی و عشقشان را ببین و خود نیز تنها با محبّت کردن، جنبۀ انسانی‌ات را رشد بده.
با توکّل به خدا و پناه جستن از خداوند، تنها مسیر عشق را انتخاب کن که این بهترین مسیر رسیدن به خداست.
نشانۀ خدامحوری
بدان: خداوند یگانۀ بی‌همتا، چون انسانی را هدایت کند، او را در پناه خویش قرار داده و از شرّ شیاطین محفوظ خواهد داشت.
بدان: هر گاه انسانی را مورد ارزیابی قرار می‌دهی، به ظواهر توجّه نکن. انسانها را با قلبشان و با نیّتهایشان و با اعمالشان بسنج.
شرایط اجتماعی و زندگی افراد مختلف با یکدیگر فرق می‌کند. هر انسانی در هر شرایط خاصّی موضع خاصّ خودش را دارد.
بدان: راه هدایت، از راه خودخواهی و خودمحوری جداست. آنگاه که خودمحور باشید، همه چیز را برای خود خواسته و به منافع دیگران بی‌توجّه خواهید بود. ولی توجّه به منافع سایر انسانها و برای آن تلاش و فداکاری کردن، نشانه‌ای از بیرون آمدن از خود و رهایی از منیّت است.
پس اگر با این دید به انسانها بنگری، ارزیابی بهتری خواهی داشت.
وحدت
بدان: خداوند انسانها را از تن واحده آفریده. هر نوع جدایی در این وحدت، مایۀ خسران و زیان ابدی است. پس عامل جدایی نباشید. بلکه همواره انسانها را دعوت به وحدت و یکی بودن کنید.
بهترین خدمت
رنج انسانها از ناآگاهی آنهاست. بهترین خدمتی که می‌توانید به انسانها برای کاهش آلام و رنج‌هایشان انجام دهید، بالا بردن آگاهی‌هاست.
اگر بتوانید این کار را به هر طریق ممکن انجام دهید و به انسانها بیاموزید با یکدیگر با عشق و صفا و یکرنگی و صمیمیّت زندگی کنند، بهترین خدمت ممکن را انجام داده‌اید.
اندیشه های یکسان
بدان: انسانها بر پایۀ آنچه می‌اندیشند، عمل می‌کنند. اندیشه‌ها و باورهای شما انسانها یکسان نیست. پس عملکرد شما نیز یکسان نمی‌باشد. همه را با ترازوی خودت محک نزن. بلکه شرایط هر انسانی را درک کن و بر پایۀ آن قضاوت کن.
حدود الهی
خداوند انسانها را برابر آفریده، به آنها مزایای یکسانی عطا نموده و آنها را برای هم تکیه‌گاه و پشتیبان قرار داده است.
آنگاه که انسانی خود را برتر از سایر انسانها بداند و بخواهد عدالت خداوند را مورد شک و تردید قرار دهد، قوانین الهی را زیر پا گذاشته و از حدود الهی تجاوز کرده است.
شور حرکت
اگر چه اطاعت از امر پروردگار برای هر انسانی لازم بوده و به رشد و تعالی او کمک می‌کند ولی کافی نیست. باید بدانی ، آنچه تو انجام می‌دهی، خالی از عشق و شور حرکت نباشد.
عشق را دریاب. آن را سرلوحۀ عملت قرار بده. با عشق سخن بگو. از عشق بگو. با عشق، عمل کن. به عشق فکر کن. همه چیز را با عشق بیامیز و نتایج آن را ببین.
برای عشق‌ورزیدن، به انسانها، به حیوانات، به موجودات، دقّت کن. حسن آنها را ببین و عشقت را به سوی آنها جاری کن.
شاخه ها
بدان و آگاه باش: انسانها شاخه‌های یک درختند. روحهایی جدا از هم ولی پیوسته.
پس با شاخه‌های درختتان چون خود درخت برخورد کنید. اگر شاخه‌ای را بیازارید، درخت را آزرده‌اید. چون عشقتان را نثار شاخه‌ای کنید، درخت را شاد کرده‌اید.
آنچه بر خود می‌پسندی بر دیگران نیز بپسند. خود را با تصوّری کاملاً روشن جای طرف مقابل بگذار و ببین این رفتار چه تأثیری بر تو می‌تواند داشته باشد و ببین چه رفتاری را دوست داری.اگر آگاهانه و با چشم باز و با دید روشن جای دیگران قرار بگیری، آنگاه رفتارهای خداپسندانه را کاملاً خواهی شناخت.
طریق معنوی
هرگز مپندارید که طریق معنوی، می‌تواند با آزار دیگران همراه باشد. اگر خدا را جستجو می‌کنید، بدانید، خداوند در شاد کردن انسانها خود را به شما می‌نمایاند.
خداگونه
از انسانها دلگیر نباش. هر کس در حدّ آگاهی و بینش خود عمل می‌کند.
تو خداگونه باش. خداگونه ببخش. خداگونه زندگی کن. خداگونه گذشت کن تا خدا را شاد کنی.
در هر کجا که باشی و درهر لحظه اوبا توست و از تو حمایت می‌کند.
دوراهی
آنگاه که انسانها خدا را می‌خوانند، خود را به او سپرده و از او مدد می‌طلبند.
بیاموزید: هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا از کسی مدد نطلبیده و کسی را به کمک نخواهید.
بیاموزید: چون شما را امری دررسد و بر سر دوراهی مانده‌اید، راهی را برگزینید که رضایت خداوند را در آن بدست آورید.
بیاموزید: همواره هنگامی که با مشکلات مواجه می‌شوید، آنها را برای خود اصل قرار نداده و خود را درگیر آنها نسازید.
راههای متعدّد
بدان و آگاه باش: راههای رسیدن به خدا، هموار و متعدّد هستند. انسانها بنا به خواسته‌های درونی خود راهی را برمی‌گزینند.
عمل صالح
بدان خداوند یگانۀ بی‌همتا، همواره هدایتگر بندگان خویش بوده و شما را نیز تا حدّ معیّنی وظیفه‌ای است. آنچنان عمل کنید که برای دیگران آموزنده بوده، شما را سرمشق خویش قرار دهند.
مجادله کردن، به گمراهی انجامیده و گمراهان را بر خطای خویش پافشارتر کرده و آنها به اصرار بر خطای خویش باقی می‌مانند.
بدانید: بهترین راه هدایت انسانها ، عمل کردن به قوانین الهی و بر آن راه، پایداری نمودن است. چنانچه هر مانع و مشکلی که در مسیر شما قرار گیرد، با صبر و پایداری بر مواضع خویش اصرار ورزیده و با اعمال صالح خویش، سایر انسانها را راهنما باشید.
موهومات
انسانها درناملایمات و سختیها خدا را به فراموشی و دل به موهومات و افسانه‌ها بسته و مسائل را به طریق صحیح حل نمی‌کنند.
بیاموزید: هنگامی که در مسئله‌ای مورد آزمون قرار می‌گیرید، تنها با توسّل به ذات احدیّت و مدد طلبیدن از او مسائل را حل نموده و دل به خدا ببندید.
گوهرها
چرا هنگامی که مورد وسوسۀ نفس قرار می‌گیرید، خود را به خدا نمی‌سپارید و موجب رنجش و آزار یکدیگر می‌شوید؟
بدانید که خداوند انسانها را به جهت عشق و مهربانی و نیکی آفریده است. پس هر کس خود را بدین گوهرها بیاراست، زودتر پروردگار خویش را درمی‌یابد و او را رهایی و همجواری با رحمت پروردگار پاداش است.