موهبت کمال
رهروی به آن نیست که خود را جدا از دیگران پنداشته و برای خود مرتبۀ بالایی قائل شوید.
بدانید: خداوند انسانها را یکسان آفرید و به آنها موهبتهای یکسانی عطا فرمود پس هر که خود را از دیگران جدا پنداشته و خود را والاتر از دیگر انسانها بپندارد، بی‌شک گامی به عقب برداشته است.
چون انسانی را زیر دست خود می‌بینید و خود را بالاتر از او تصوّر می‌کنید، به او ستم روا داشته و ارزشهایش را نادیده می‌انگارید.
بدانید: برای دست‌یافتن به ذات یگانۀ هستی بایستی به انسانها به دیدۀ عشق و وحدت بنگرید. در غیر این صورت چگونه خواهید توانست از موهبت کمال بهره‌مند شوید.
بدانید: انسانها پاره‌های تن یکدیگرند. با پاره‌های تن خود دوستانه رفتار کنید و از قضاوت بیهوده بپرهیزید. اگر این مطلب را دریابید، بیشتر مسیر را پیموده‌اید.