حضیض جدایی
راه سیر و سلوک، پر از نشیب و فراز است. نشیبها از خودخواهیها، منیّتها و خواسته‌های نفسانی، در هنگامی که نمی‌توانید بر آنها غلبه کنید، پدید می‌آید. در آن هنگام وجود مقدّس خداوند را درک نکرده و درحضیض جدایی خودساخته فرو می‌روید.
بیاموزید، مسائل کوچک و بی‌اهمیّت را برای خود بزرگ نکرده، ذهنتان را درگیر آنها نسازید. بلکه به راحتی از آنها بگذرید و خدا را محور قرار دهید تا بتوانید همواره حضور مقدّس او را درک کرده و از صالحان باشید.
صدای خدا
تا جایی که به شنیدن مربوط می‌شود، خداوند همیشه شنوا و بیناست ولی شما انسانها از شنیدن بازمانده‌اید. گوش وهوش خود را به روی جهان هستی بسته‌اید. در ناشنوایی کامل به سر می‌برید. تا بدان حد که هیچ صدایی، حتّی صدای خدا را نمی‌شنوید و از این ناشنوایی لذّت می‌برید و خود را بی‌نیاز از هدایت و بی‌نیاز از شنیدن می‌پندارید.
اکنون زمان برخاستن است. گامی به اندازۀ نیاز بشریت، برای دست یافتن به ذات یگانۀ هستی، با او یکی شدن، در او حل شدن و رها شدن.
برای برداشتن این گام، خود را آماده کنید، از منیّتها رها شوید. از جنگها و خشونتها دست بردارید. با عشق زندگی کنید. آزادگی بیاموزید و همواره خود را تسلیم امر خداوند نمائید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
منیّتها
بدانید: با اتّکاء به پروردگار موانع کمال را راحت‌تر طی کرده و در طیّ طریق موفّق‌ترید. از آنجا که موانع کمال متعدّدند و یکی از آنها، نفس خود انسان است.
چنانچه بیاموزید، از نفس رها شده و به آن پایبند و در بند آن نباشید، آنگاه گام مهمّی برداشته‌اید. ولی این، همۀ موانع را شامل نمی‌شود. سایر موانع از منیّتها منشأ می‌گیرد.
منیّتها شما را به عقب رانده و از راه باز می‌دارد. رهایی از منیّتها در گرو رهایی از خودپرستی است.
چنانچه بیاموزید، منافع دیگران را بر منافع خودتان ترجیح دهید، به تدریج از دام منیّت رها شده و مهمترین گام را به سوی کمال برداشته‌اید.