وحدت و جاودانگی
آنچه شما را به یکدیگر نزدیک می‌سازد و دلهایتان را با هم مأنوس می‌کند، عشق و همدلی است. چنانچه بیاموزید، خود را وقف آسایش دیگران کرده و تمام اوقات خود را در راه خیر رساندن به بندگان خداوند صرف کنید، هرگز شما را تعبی نخواهد رسید.
رنجها، نتیجۀ برداشتهای غلط شماست. ولی راه بندگی از مسیر عشق می‌گذرد. عشق‌ورزیدن، به هر که و هر چه در سر راه تو قرار می‌گیرد. عشق خود را خالصانه اهداء کن و برای آن به دنبال دلیل نباش.
بدان: پروردگار، شما را به نیکی و عشق فرمان می‌دهد و از دشمنی و شکاف برحذر می‌دارد تا بتوانید به وحدت و جاودانگی دست یابید.
ورای مشکلات
هنگامی که درگیر مشکلات می‌شوید، بیاموزید، مشکلات را برای خود اصل قرار نداده و بیاد داشته باشید، هدف از زندگی شما بسیار والاتر و مسیر حرکت شما بسیار متفاوت‌تر است. اگر خود را به مشکلات بسپارید، هیچ راه‌حلّی شما را به آرامش و اطمینان نخواهد رسانید.
بیاموزید، از ورای مسائل با آنها برخورد کرده و خود را قدرتمند و توانا سازید تا مشکلات کوچک شما را از پای درنیاورند.
درک پروردگار
بدان و آگاه باش: آنگاه که انسانی را از خود می‌رنجانی، حتّی اگر خود او دارای نقایصی باشد، از پروردگارت فاصله می‌گیری.
بدان: خداوند همۀ بندگانش را دوست دارد، حتّی آنها که از او روی می‌گردانند.
بدان: آنچه تو را به پروردگارت نزدیک می‌کند، از خود گذشتن است. چنانچه خود را فدا کنی، پروردگارت را درخواهی یافت.هنگامی که درمقابل انسانی موضع می‌گیری و خود را به او ترجیح می‌دهی، البتّه از خداوند فاصله گرفته و نیایشهایت را خنثی خواهی کرد. بدان: برای درک پروردگارت باید رضایت او را به دست بیاوری و این امکان ندارد مگر با رضایت بندگانش.
پس آنچه که مورد رضای اوست انجام بده.
لقای دوست
هنگامی که خدا را می‌خوانید، بیاد داشته باشید: پروردگار همواره نزد شماست. خدا را در صبح و شام بخوانید و هرگز لحظه‌ای از یاد پروردگار غافل نباشید.
به یاد داشته باشید: برای نزدیک شدن به پروردگار و قرار گرفتن در جوار رحمت دوست، هر کاری را تنها به نیّت او انجام دهید و تنها هدفتان را رسیدن به لقای دوست قرار دهید.
بیاد داشته باشید: خداوند به دلهای شما می‌نگرد و نیّت شما را بر هر چیز مقدّم می‌دارد. پس آنچه به نیّت نزدیک شدن به او انجام دهید، هرگز ضایع نشده و در نزد پروردگارتان محفوظ مانده است.
جلوۀ نور حق
رهروی به آن نیست که خود را تا پای جان آزار دهید. بلکه رهروی به پیوسته و آهسته راه پیمودن است. خداوند همواره منتظر و مشتاق بندگان مخلص خویش بوده است. ولی بدان که خداوند به آزار رساندن شما نیازی ندارد.
برای خوب بودن و خوب رفتار کردن، نباید خود را از همۀ مواهب محروم نمائید. بلکه کافی است که خود را به خدا سپارید. از خدا مدد طلبید. با عشق و یگانگی به انسانها بنگرید و خود را از آنها جدا نپندارید.
آنچه شما را آزار می‌دهد، در اصل توهّم جدایی است. درتوهّم جدایی خود را بالاتر یا پایین‌تر می‌پندارید و بر اساس آن رفتار می‌کنید.
بدانید: همۀ بندگان خداوند جلوه‌ای از نور حق بوده، پس با جلوه‌های پروردگار با عشق و احساس اتّحاد و یگانگی رفتار کنید.
برای انجام این عمل، هنگامی که در برابر انسانی قرار می‌گیری، کاملآ فراموش کن که موقعیت اجتماعی، مالی یا نسبت خانوادگی شما چیست. بلکه تنها به انسانها به عنوان جلوه‌ای از حق و نمادی از خداوند بنگر و با آنها احساس همدلی و همراهی نموده و برای آنها چون دوستی دلسوز و تکیه‌گاهی مطمئن باش تا خداوند تو را از رحمت خویش پاداش داده و در سیر الی‌الله موفق و رستگار باشی.
کورسویی از نوری خدایی
آنگاه که خود را در دست شیطان اسیر می‌بینی، آیا کورسویی از نوری خدایی، تو را به خود نمی‌خواند؟ آیا دل به آن نور نمی‌سپاری؟ آیا نمی‌توانی درآن هنگام که خود را با شیطان درگیر می‌بینی، به آن نور دست یازیده و خود را از بند شیطان برهانی؟
آنگاه که نمی‌توانی با خودت کنار بیایی، به این بیندیش که چه چیز تو را به خدا نزدیک و چه چیزی تو را از خدا دور می‌کند. راهی که تو را به خدا نزدیک می‌کند، تو را از شیطان رهانیده و راهی که تو را از خدا دور می‌کند، به شیطان نزدیک می‌کند.
بیاموز، همواره راه عشق، بخشش و دوستی را برگزینی. بیاموز از کژ‌اندیشیها و خودخواهیها دوری گزیده و باصفای باطن به هر چیز بنگری. بیاموز همواره خدا را در نظر داشته باشی که این بهترین طریق به خدا رسیدن است.
موضع برتر و پست تر
بدان: پروردگارت تو را به نیکی فرمان می‌دهد. نیکی چیست و در چه معیاری قابل پیاده شدن است. خداوند انسانها را یکسان آفریده، بین آنها بالاتر و پائین‌تر وپست‌تر و برتر وجود ندارد. موضعی به نام پائین و بالا نیست. فقط در هنگام تقسیم‌بندیهای اجتماعی‌تان موازینی دارید که رعایت آن موازین، کار شما را سهل‌تر و منظّم‌تر می‌کند. ولی در رابطه با خداوند، همۀ شما یکسان بوده و روابط شما بایستی تنها بر پایۀ نیکی و عشق استوار باشد.
بدان، عشق هرگز بدون پاسخ نمی‌ماند. به شرطی که آن را خالصانه و بدون چشمداشت و بدون احساس برتری هدیه کنی. خداوند شما را می‌آزماید. بر آزمایش خداوند درسی است که باید بیاموزی.
پس بدان: آنچه تو انتخاب کنی و بدان عمل کنی، نشانه‌ای از تمامیّت تو در آن لحظه است. تلاش کن لحظه‌هایت را از عشق سرشار کرده و با آگاهی گام برداری وهرگز هیچ انسانی را نیازرده و او را ناامید نسازی تا بتوانی از برکاتی که تو را در برگرفته، بهره‌مند شوی.
روح الهی
بدان و آگاه باش: آنگاه که انسانی مورد ستم قرار می‌گیرد، گویی همۀ انسانها مورد ستم قرار گرفته‌اند.
بدانید: خداوند شما را چون تن واحده آفریده است. هر یک به خلقت خویش نظر کنید و وجوه مشترک خویش را بیابید.
آنگاه که خداوند از روح الهی خویش در شما دمید، شما را با یکدیگر متّحد و یگانه ساخت تا بدانید چون یکی از شما آزار بیند، دیگران را نیز از آن صدمه‌ای است که نمی‌توانند نسبت به آن بی‌تفاوت باشند.
بدانید: خداوند شما را می‌آزماید. در هر حرکت شما آزمایشی است. این که چه موضعی نسبت به یکدیگر اتّخاذ کنید، بستگی به خود شما دارد. ولی بدانید: هرگز از یکدیگر جدا نبوده و نسبت به رنجهای هم، نمی‌توانید بی‌تفاوت باشید.
رهایی از نفس
نفس، مرتبه‌ای از مراتب خلقت است. خداوند نفس را برای انسان قرار داد تا بتواند او را در مسیر تکامل به پیش رانده و برایش دشواریهایی ایجاد کند. آنچه دشواریها را برطرف می‌کند، رهایی از نفس و یکی شدن با جان است.
جان جانان شما را به خویش دعوت کرده است. آنگاه که اسیر نفس مانده‌اید و هواهای نفس شما را به پیش می‌راند، البتّه درک درستی از مسیر حرکت نخواهید داشت.
هر گاه بیاموزید از نفس رها شده و انگیزه و شوق حرکتتان را به دست بعد خداییتان بسپارید، آنگاه مسیر تکامل را به درستی پیموده و راه را از بیراهه خواهید شناخت.
آنگاه که وسوسه‌های نفس شما را در بر می‌گیرد، از آنچه اصل خلقت شماست، بی‌خبر مانده و از رهروی بازخواهید ماند.
جرقّه های عشق
بدانید: آنگاه که خداوند شما را می‌خواند، از هر چه غیر دوست بریده و تنها به او روی آورید و تنها ازاو مدد جوئید.
بدانید: راه بهتر زیستن، راه عاشقانه زیستن است. برای یکی شدن و درک وحدت با پروردگار، باید یکی شدن را در زندگی دنیاییتان تجربه کنید و سپس با درکی که از وحدت دارید، عشقهای زمینی را پشت سر گذاشته و تنها رو به سوی پروردگار آورید.
اگر بتوانید، در زمین، زندگیتان را بر پایۀ عشق و صفا و محبّت بنا کنید، زودتر به این مهم دست یافته و انگیزه‌های بهتری خواهید داشت.
همواره راهی را برگزینید که در آن بتوانید به آرامش و صفای باطن دست یافته و از درگیریها و خشونتها دوری کنید.
ولی برای گزینش و انتخاب، باید کلیۀ جوانب را سنجیده و تنها به جرقّه‌های عشق اکتفا نکرده و بنای زندگی خود را بر پایه‌های محکم و استوار بنا نهید. گوگل
غیبت ؟
هنگامی که سخنی از کسی به میان می‌آوری، اگر سخنانت را می‌توانی با فرد مورد نظر رودررو بگوئی و باعث رنجش وی نمی‌شوی، پس فقط در موارد ضرورت و با نیّت خیرخواهی، می‌توانی پشت سر نیز، همانها را بگوئی. در غیر این صورت اگر باعث نارضایتی فرد می‌شوی، پس پشت سر نیز حق نداری، قضاوتی داشته باشی.
آنگاه که همۀ رفتارها و گفتارهایت را با محک رضایت خداوند بسنجی، قدمی به پروردگار نزدیک شده و از صالحان خواهی بود.
راه بازگشت
بدان که انسانها همواره نیازمند هدایت و حمایتند. آنها که راه خویش را شناخته‌اند و به پروردگارشان ایمان دارند، بهترین طریق زیستن را برگزیده‌اند ولی آنها که در بیراهه‌ها سرگردانند و هنوز نتوانسته‌اند خود و خدایشان را بشناسند، بیش از هر کسی نیازمند هدایت و حمایت هستند.
به آنها پشت نکنید. آنها را مهجور و تنها نگذارید. آنها را با لجاجتهایشان تنها نگذارید. بلکه به آنها راه درست زیستن را آموخته و با صبر و شکیبائی، راه بازگشت را برایشان باز گذاشته، مسائل را به طریق درست حل نمائید.
شاهراه سعادت
بدانید: آنکه شما را راه می‌نماید، در هنگام مشکلات از شما پشتیبانی نموده و شما را مدد خواهد رساند.
بدانید: از دودستگیها و تفرقه‌ها بپرهیزید و با وحدت و یگانگی، ذات اقدس احدیّت را دریابید.
بدانید: تنها کسانی به شاهراه سعادت دست می‌یابند که از هوای نفس دوری کرده و خود را رها نموده‌اند.
بدانید: آشیانه‌هایتان را بر پایۀ مهر و وفا بنا نمائید و از جداییها دوری نمائید. آنگاه که به خداوند رو می‌نمائید، او بهترین راهنماست
آزمون الهی
چون مورد آزمون قرار می‌گیرید، بدانید: پروردگارتان شما را به آنچه در اطراف شماست، می‌آزماید. آنچه مهم است، این است که چون راهی را برمی‌گزینید و اصولی را برای خود مبدأ قرار می‌دهید، تا چه حد به آن اصول پایبند باشید.
هنگامی که در معرض امتحان قرار می‌گیرید، تنها خود شما مسئول اعمالتان هستید، دیگران را مقصّر ندانید. بدانید که آن آزمون، امتحان شماست و دیگری را از آن سودی نیست. پس چون زمان امتحان دررسد، به پروردگار پناه برده و از شیطان پرهیز کنید که این برای شما بهتر است.
خطاهای شما، شما را برای همیشه از پروردگارتان محروم نمی‌کند، بلکه وصول به هدف را به تأخیر می‌اندازد. چون مرتکب خطا می‌شوید و از آزمون الهی سربلند بیرون نمی‌آیید، به نسبت خطایی که انجام داده‌اید، در تکامل شما تأخیر ایجاد شده و از پروردگارتان فاصله می‌گیرید.
بیاموزید، آزمونهای الهی را درک کرده و هرگز تسلیم شیطان نشوید که این برای شما بهتراست، اگر می‌دانستید.
چراغ روشن
درسهایی که در زندگی می‌آموزید، همواره چون چراغی روشن فراراه شما قرار گرفته و شما را به مقصد اصلی رهنمون خواهد شد.
بدانید: آنچه شما را راه می‌نماید و به مقصد نزدیک می‌کند، عمل کردن بر اساس قوانین الهی است.
پس قبل از هر چیز وارد عمل شده و بر اساس آنچه که تاکنون آموخته‌اید، قوانین الهی را در زندگیتان پیاده کنید و بدانید، دانستنیها به تنهایی شما را به مقصد نخواهد رساند بلکه چیزی که شما را در مسیر کمال به پیش خواهد برد، عمل به دانسته‌هاست.