جلوۀ نور حق
رهروی به آن نیست که خود را تا پای جان آزار دهید. بلکه رهروی به پیوسته و آهسته راه پیمودن است. خداوند همواره منتظر و مشتاق بندگان مخلص خویش بوده است. ولی بدان که خداوند به آزار رساندن شما نیازی ندارد.
برای خوب بودن و خوب رفتار کردن، نباید خود را از همۀ مواهب محروم نمائید. بلکه کافی است که خود را به خدا سپارید. از خدا مدد طلبید. با عشق و یگانگی به انسانها بنگرید و خود را از آنها جدا نپندارید.
آنچه شما را آزار میدهد، در اصل توهّم جدایی است. درتوهّم جدایی خود را بالاتر یا پایینتر میپندارید و بر اساس آن رفتار میکنید.
بدانید: همۀ بندگان خداوند جلوهای از نور حق بوده، پس با جلوههای پروردگار با عشق و احساس اتّحاد و یگانگی رفتار کنید.
برای انجام این عمل، هنگامی که در برابر انسانی قرار میگیری، کاملآ فراموش کن که موقعیت اجتماعی، مالی یا نسبت خانوادگی شما چیست. بلکه تنها به انسانها به عنوان جلوهای از حق و نمادی از خداوند بنگر و با آنها احساس همدلی و همراهی نموده و برای آنها چون دوستی دلسوز و تکیهگاهی مطمئن باش تا خداوند تو را از رحمت خویش پاداش داده و در سیر الیالله موفق و رستگار باشی.