گوهرها
چرا هنگامی که مورد وسوسۀ نفس قرار می‌گیرید، خود را به خدا نمی‌سپارید و موجب رنجش و آزار یکدیگر می‌شوید؟
بدانید که خداوند انسانها را به جهت عشق و مهربانی و نیکی آفریده است. پس هر کس خود را بدین گوهرها بیاراست، زودتر پروردگار خویش را درمی‌یابد و او را رهایی و همجواری با رحمت پروردگار پاداش است.
عشق و دلجوئی
آنگاه که اندیشه‌ای را در خود می‌پرورانید، بدانید، خداوند از دلها آگاه است و از کنه اندیشه‌های شما و عمق وجود شما، از خود شما آگاهتر است.
بدانید: خداوند شما را به نیکی و عشق فرمان می‌دهد، پس هر چه شما را از نیکی و عشق جدا می‌کند، برای شما مانع کمال محسوب شده و آنچه شما را بدان نزدیکتر می‌کند، البتّه قدمی به پروردگارتان نزدیکتر خواهد کرد.
هر خطایی که مرتکب شوید، برایتان دوری از پروردگار را به همراه خواهد داشت، مگر اینکه تصمیم به ترک آن گرفته و ازآن دوری جوئید.
هنگامی که در مورد مسئله‌ای اظهار نظر می‌کنید، زبان را به نرمی و مهربانی فرمان دهید و کلمات را با عشق و دلجوئی ادا کنید و بدانید، انسانها با محبّت و عشق آشناترند تا زبان انتقاد و تندی. پس با محبّت و مهربانی آنان را به نیکوئی فرمان دهید که این برای شما بهتر است.