وحدت و عشق
هنگامی که سخن از عشق به میان می‌آید، انسانها یکدیگر را با چشم کثرت می‌نگرند. چنانچه بیاموزید،یکدیگر را تن واحده شمرده و با یکدیگر آنطور که مایلید با خودتان رفتار شود، رفتار کنید، در این صورت یگانگی با خداوند را احساس خواهید کرد.
بیاموزید: یکدیگر را همچون پاره‌ای از وجود خودتان به شمار آورید و با هم با عشق و یگانگی رفتار کنید. چنانچه به این پایه از یگانگی برسید، بی‌شک خدا را در اعماق قلبتان احساس خواهید کرد.
بدانید و آگاه باشید: که برای رسیدن به پروردگارتان باید از خود بگذرید. از حصارها رها شوید تا در سایۀ نیکی و وحدت، خداوند را در اعماق قلبتان بیابید. اینک زمان آن رسیده که هر‌آنچه که شما را به دنیا و متعلّقات آن وابسته میکند، رها کنید و به وارستگی و صفای باطن دست یابید.
بدانید و آگاه باشید: که تنها در سایۀ عشق، محبّت و دوستی و یکرنگی می‌توانید عشق خداوند را تجربه کرده و از لذّت وصال او بهره‌مند شوید.
سختگیری
هنگامی که در برخورد با سلسله مراتب کاری به مشکلی برمی‌خوری، بهتر است، از خودت بپرسی: اکنون عشق چه میکند؟
بدان: عشق، از خودخواهی و خودمحوری به دور است. عشق، منافع همگان را در نظر می‌گیرد. عشق، برای جرمهای کوچک، مجازاتهای سنگین اعمال نمی‌کند. بلکه محدودیتهایی با ملایمت و رأفت می‌تواند مشکلات را حل کند.
عشق، منافع خود را می‌بخشد.در حالیکه در قلب خود هیچ کدورت و کینه‌ای نداری، سختگیری را به خاطر انضباط کاری انجام خواهی داد.
حضیض جدایی
راه سیر و سلوک، پر از نشیب و فراز است. نشیبها از خودخواهیها، منیّتها و خواسته‌های نفسانی، در هنگامی که نمی‌توانید بر آنها غلبه کنید، پدید می‌آید. در آن هنگام وجود مقدّس خداوند را درک نکرده و درحضیض جدایی خودساخته فرو می‌روید.
بیاموزید، مسائل کوچک و بی‌اهمیّت را برای خود بزرگ نکرده، ذهنتان را درگیر آنها نسازید. بلکه به راحتی از آنها بگذرید و خدا را محور قرار دهید تا بتوانید همواره حضور مقدّس او را درک کرده و از صالحان باشید.
مراسم ختم
آیا برگزاری مراسمی چون مراسم ختم، شب هفت، چهلم، لباس سیاه ، گریه و عزا و........ توصیه می شود؟
شرکت در مراسمی که به صورت جزئی از سنّتها در‌آمده، چه درست باشد چه غلط، همیشه توصیه نمی‌شود.
این مراسم هیچ کمکی به فرد در‌گذشته نکرده و او را در مسیر کمال به پیش نخواهد راند. ولی از طرفی بازماندگان به این گرد‌هم‌آییها دل خوش داشته و لحظاتی از غم و ناراحتی جدا می‌شوند.
اگر بتوانید با شرکت در این مراسم، مرهمی بر زخمهای یکدیگر باشید و دردهای یکدیگر را تسکین دهید، البتّه بدون توجّه به سنّتهای غلط و رسومات پوسیده، می‌توانید این کار را با روش درست آن انجام دهید و هر چه در این مسیر کوشا باشید و آگاهی را بالا ببرید، البتّه بهتر است.
ولی اگر درد و رنجی نمی‌بینید. فرد در‌گذشته مسن و علیل بوده و تنها شما را ملزم به شرکت در مراسم می‌کنند، آنگاه بهتر است از وقت خود بهتر استفاده کرده و با عدم حمایت از این سنّتها، آگاهی را بالا ببرید.
لذّت وافر
بخشش، عشق، همدلی، همیاری، ایثار، خدمت. اینها چیزهایی است که پروردگار تو، تو را به آن فرمان می‌دهد. شما آمده‌اید تا عشق را بیاموزید. تا از تاریکی به نور برسید. تا در رسیدن به نور، لذّت وافری را تجربه کنید.
پس با بخشش، راه را بر خود هموار کنید و از این که موردی برای بخشیدن و عشق، پیدا می‌کنید، شاکر و خوشحال باشید.
خدا را دریابید
همانا انسان برترین مخلوقات خداوند است. خداوند او را آفرید تا خلیفه ای باشد برای او در روی زمین و نشانه ای آشکار از نهایت آفرینندگی اش. پس او را بیافرید و به او از قدرتهای خودش بخشید. به او آموخت که در جهت آفرینندگی رو به سوی کمال آورد و بداند که خداوند در منتهای بخشندگی خود وی را جانشین خود قرار داده است.
اما انسان هرگز تا بدین حد ناسپاس نبوده است. سپاسگزار حق باشید تا رحمت الهی را دریابید. اگر شما را به حال خود رها کند، همانا در گمراهی آشکار به سر خواهید برد. بدانید و آگاه باشید که تنها راه پرستش حق، گذشتن از جادۀ کمال است. «خدا را دریابید»، هر نشانۀ آشکاری بر وجود خداوند را به کار گیرید تا راهنمای شما باشد به سوی ابدیت.
بدانید|: چون برای دریافت حقیقت دچار مشکل شدید، در تنگنای کوته فکریها خودرا دچار مشکل نسازید. بلکه به پروردگار رو آورید،از او مدد جوئید، در او پناه گیرید و بدانید که پروردگار حامی شماست.
خداوند همواره انسانها را پناه داده است و آنها را راهنمایی کرده است. گمراهی انسانها، نشانۀ آشکاری از دور شدن از معنویات و حقایق است. هر چه به این کجروی ادامه دهید، راه بقا برای شما سخت تر خواهد بود. برای رسیدن به وصل پروردگارتان باید که از خود بگذرید. از خود گذشتگی شما، همانا موانع را از سر راه شما بر می دارد و شما را هدایت میکند.
اینک که حقایق را دریافته اید، بدانید و آگاه باشید که زیبنده ترین حیات ممکن بر روی زمین همانا، زندگی توأم با عشق و وحدانیت خداوند است.
چنانچه در این راه گام بگذارید، خداوند شما را مدد خواهد کرد و به شما راه هدایت را نشان خواهد داد. پیوسته جستجوگر خدا باشید و از هر چه غیر دوست دوری گزینید و بدانید که نهایت حیات جاودان شما، پیوستن به پروردگارتان است.
پاداش نیکو
آنچه را خداوند بر شما حلال فرموده است، در هر زمان و هر مکان می‌توانید بخورید و بیاشامید و به یاد داشته باشید که خداوند یگانۀ بی‌همتا سختی بر بندگانش روا نمی‌دارد و همۀ نعمتها را برای بندگانش مهیّا نموده است تا از نعمتها استفاده کنند و سپاسگزار رحمت الهی باشند.
بدانید که خداوند شما را آنچه روزی می‌دهد، روزی مقرّر شماست و شایسته‌تر آن است که روزی خود را با مستمندان تقسیم نموده و از نعمتهایی که به شما ارزانی داشته است، به آنها نیز بخورانید و بدانید که خداوند شما را پاداش نیکو خواهد داد.
همانا خداوند بهترین حیات را برای شما خواهان است. پس بیاد داشته باشید که در همه حال به یاد خدا بوده و هر کاری را با نام مقدّس خداوند آغاز کنید.
پیشتازان
خداوند در همه حال بندگانش را می‌آزماید و آنها را که بر صراط مستقیم پایدار مانده‌اند، پاداش نیکو می‌دهد.
بدان و آگاه باش: آنچه که خداوند، شما را به آن دعوت نموده است، همانا راه روشن رستگاری است تا به خدای خویش بپیوندید و حیات جاودانه را تجربه کنید. اگر شما را از بعضی چیزها و کارها منع نموده است، تنها برای آن است که بر صراط مستقیم پایدار مانده و از بیراهه‌ها دوری جوئید .
اگر بخواهید به لقاء پروردگارتان بپیوندید و اگر خواهان زندگی جاودانه هستید، بایستی از هوای نفس دوری کرده و در هر کاری تنها به رضای پروردگارتان بیندیشید.
خداوند، انسانها را به خویش فرامی‌خواند و به آنها راه درست زندگی کردن را نشان می‌دهد. آنها که پیام پروردگارشان را بشنوند و آن را درک کرده و به سوی پروردگارشان بشتابند، آنان، سبقت‌گیرندگان بر حیات جاودانه و پیشتازان لقاء پروردگار می‌باشند. آنان را وعدۀ نیکوترین پاداشها داده است و برای آنها حیات لذّتبخشی مهیّا نموده است تا در جوار رحمت حق آرام گیرند و یکتایی پروردگار را تجربه کنند.
خداوند را سپاس گوئید و به سوی حق بشتابید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
تمرین عشق ورزی
عشق را در نهانگاه قلبتان جستجو کنید.اگر باور دارید که همگی یک تن بوده و به یک پیکر متّصلید، البتّه مراحل عشق را پیموده‌اید. ولی چنانچه هنوز به این باور نرسیده‌اید و هنوز این اصل برایتان نهادینه نشده است، با تمرینات مختلف می‌توانید به آن دست یابید.
تمرین عشق‌ورزی با تمرین نگاه واحد به انسانها و عدم قضاوت و بخشش و گذشت، شروع می‌شود.
امداد الهی
اگر نتوانی بر نفست غلبه کنی، اگر میان خواسته‌هایت، تعارض می‌بینی و از آن رنج می‌بری و اگر مقاصد والاتری در نظر داری که دست‌یابی به آن را مشکل می‌بینی، بهترین راه‌حل پناه بردن به پروردگار و مدد طلبیدن از اوست.
هرگز نپندارید، با تواناییهای محدودتان، خواهید توانست، بی‌مدد دوست، مدارج کمال را بپیمایید. به یاد داشته باشید، همواره نیازمند آنچه بر شما ارزانی می‌شود، هستید.
امداد الهی را قدر بدانید و از صمیم قلب، آن را از پروردگارتان خواستار شوید که این بهترین طریق وصال دوست است.
نجات غریق
واقعیت این است که انسانها گرفتار روزمرّگیها هستند و نمی‌توانند بین ایده‌آلهایشان اولویت را برگزینند. ولی در عین حال نیازمند کمک و همدلی و همیاری می‌باشند.
هنگامی که انسانی را در حال غرق شدن می‌بینید، اولویت کمک به او و تلاش برای نجات اوست. حتّی اگر خود او از غرق شدن نهراسد. شما که شاهد آن هستید، موظّف به کمک کردن می‌باشید.
بهتر است به یکدیگر بیاموزید که اولویتهایشان را بیابند. روزمرّگیها را کنار بگذارند و آنچه را که به نفعشان است، برگزینند تا بتوانند از موهبتهای داده شده حدّاکثر استفاده را بنمایند.
وارستگی
مالی را که از راه حلال بدست می‌آورید، بهتر آن است که با مستمندان تقسیم نموده و به این ترتیب برای خود خیر و برکت دنیا و صلاح آخرت فراهم نمائید. اگر نیازمندی به شما رو آورد، او را حمایت نموده و با نام و یاد خداوند او را بی‌نیاز سازید و بدانید که خداوند شنوا و بیناست.
بدانید: که آنچه شما را به دنیا وابسته میکند، برای شما مانع کمال محسوب شده و باید سعی در وارستگی و رهایی از دلبستگیها نمائید، که این برای شما بهتر ست.
مقدار مالی را که به نیازمندان می‌پردازید، بسته به انتخاب شماست. پس هر چه در توان دارید، در جهت خیر و نیکی بکوشید و برای پرداخت آن بین بندگان خداوند تفاوت قائل نباشید.
نشیب و فراز
تلاش جهت کسب آگاهی و معرفت، تلاش جهت پرورش و اهداء عشق، تلاش برای آموختن نادانسته‌ها و تلاش برای یافتن، هموار کردن و بردباری در راهی که به آن هدایت می‌شوید، کاری است که شما باید انجام دهید. هدایت از آن خداست. اوست که راه می‌نماید و تا پایان راه حمایت میکند ولی پیمودن راه با شماست.
هنگامی که در مسیری قرار می‌گیرید و راهی را برای رسیدن به خدا می‌پیمایید، آن راه پر از فراز و نشیب و ناهمواری است. ناهمواریها برخاسته از خود نفسانی و فرازها ناشی از مدد الهی است ولی شمائید که بایستی بر خود نفسانیتان غلبه کرده و از مدد الهی بهره برید که نیاز به تلاش وافر و پیوسته‌ای دارد.
مسیرهای الی‌الله متعدّد بوده و از راههای بیشماری می‌توان به خدا رسید ولی در همۀ آنها، غلبه بر منیّتها و هوای نفس از مشکل‌ترین ونفس‌گیر‌ترین تلاشها محسوب می‌شود.
خود را به خدا سپارید و رهروی را آغاز کنید که این بهترین طریق زیستن است.
عشق یا تضاد؟
گاهی انسانها چون به یکدیگر ابراز علاقه می‌کنند، این ابراز علاقه از سر ناچاری و به خاطر تضادهای درونی‌شان است. اگر آنها را رها کرده و به دست سرنوشتشان بسپاریم، در سراب خودخواهیهایشان فرومی‌روند و از راه درست غافل می‌مانند.
پس بیاموزید که اگر انسانی را محتاج کمک یافتید، او را دستگیری کرده و از راهی که مورد رضای پروردگار باشد، او را هدایت کرده و طریق درست زندگی را به وی بیاموزید.
پروردگار کسانی را که در هر کاری رضایت وی را می‌جویند، دوست دارد و آنان را به سوی رستگاری فرامی‌خواند.
امیدوار به زندگی
بدان و آگاه باش: خداوند انسانها را بدون دلیل بر سر راه یکدیگر قرار نمی‌دهد. چون انسانی را محتاج کمک یافتی، بدون توجه به اینکه او چه نسبتی با تو دارد و یا چه احساسی نسبت به تو می‌تواند داشته باشد، قدم پیش بگذار و به خاطر رضای پروردگار او را کمک کن.
نحوۀ کمک کردن شما می‌تواند از یک جملۀ کوتاه دلگرم کننده تا دست یاری رساندن به همنوعان به هر طریقی باشد. اگر یکدیگر را رها کنید، تنها و غمگین خواهید بود. پس با ابراز دوستی و علاقه، یکدیگر را به زندگی امیدوار کنید تا راه خود یافته و راه درست را بازشناسید.