لفّافۀ مهر
هر چه بر خود می‌پسندی، بر دیگران نیز همان را بپسند. برای عنوان کردن یک مطلب، نباید راست و صریح، سراغ اصل مطلب بروی.
بلکه باید جوانب آن را سنجیده و آن را به گونه‌ای عنوان کنی که برای طرف مقابل هیچ نوع دلخوری و کدورتی ایجاد نشود.
حرفهایت را در لفّافۀ مهر، آبروداری و عصمت بپیچ و سپس آن را بر زبان بیاور.
عشق خالصانه
هنگامی که خود را در پیشگاه مقدّس خداوند قرار می‌دهی و آنگاه که نامهای مقدّسش را بر زبان می‌رانی، بدان آنچه تو را به دوست وصل می‌کند، عشق خالصانه و ذکر قلبی است.
ذکر را از قلبت ادا کن. هنگامی که او را به نامی می‌خوانی و به صفتی یاد می‌کنی، آن صفت را با باور قلبی و با تمام وجود بیان کن. چون او را با تمام وجود و با تمام عشق بخوانی، البتّه پاسخ تو را خواهد داد.