چرا وعدۀ حوریان بهشتی؟
در هنگامی که به آن درجه از آگاهی رسیده باشید، که کلیۀ لذّات جسمانی برای شما معنی و مفهومی نداشته باشد، آنگاه بسیاری از پرده‌ها برای شما کنار رفته و از بسیاری از رموز خلقت آگاه خواهید شد و خواهید دانست که خداوند هر گاه بشری را وعده‌ای می‌دهد، این وعده بر اساس نیازهای فعلی وی قابل توضیح می‌باشد و برای او انسانی جدید با نیازهای جدید، قابل درک نیست.
پس چنانچه به مراتب بالای تکامل برسید، شما را نیازی به لذّات جسمانی نبوده و از مراتب بالاتری ازآگاهی برخوردار خواهید بود، در آنجا کلیۀ انسانها تن واحده بوده و بین زن و مرد اختلافی وجود ندارد. ولی در مراتب پایین‌تر که هنوز به درجات بالای آگاهی نرسیده‌اید، برای درک وحدت نیاز به همراهی دارید، پس شما را وعده به همراهانی داده است، که شما را در این مسیر همراهی کنند.
اگر خداوند شما را وعده‌ای می‌دهد، به دلیل نیازهای شماست. درک انسانها بر اساس نیازهای آنان است، پس با توجه به درک کلّی که از کلّ هستی دارید، زندگی جاودان را برای شما ترسیم نموده‌است. ترسیمی از بالاترین توصیفی که می‌تواند انسانها را دلگرم به ادامۀ راه تکامل نماید.
اگر شما را وعده به بهشت برین و لذّات جسمانی داده، بدین جهت است که خداوند می‌داند، انسانها تا زمانی که بر روی زمین زندگی می‌کنند، تنها قادر به درک لذّات جسمانی بوده و از درک آنچه که برایشان مهیّا نموده است، عاجزند. مگر شمار اندکی از انسانها که به مأموریّت الهی خویش واقف شده و حیات جاودان را درک می‌کنند.
دلتنگم
آیا برای وصل با خدا دلتنگی؟
دلتنگ مباش. خدا با توست. کنار تو. در هوای تنفّسی تو. نفس بکش! خدا را احساس نمی‌کنی؟
در نگاه تو. به آینه نگاه کن! عشق را در چشمانت نمی‌بینی؟ به آسمان نگاه کن! به زمین. به ستارگان . به درختان . به گلها. به هر چیزی که در اطراف توست. همه چیز رنگ و بویی از خدا دارد.
چرا دلتنگی؟ خدا را صدا کن! او سمیع و بیناست. هر لحظه در کنار تو و آمادۀ شنیدن صدای تو.
ندایش را نمی‌شنوی؟ او در غمی که در قلبت احساس می‌کنی، در اشکی که از چشمانت سرازیر است، در عشقی که وجودت را لبریز کرده ، هست.
خدا را صدا کن ! هر بار که صدایش می‌کنی، گوش فراده، به ندای قلبت گوش فراده، آرام باش، او حتّی در دلتنگی تو هست!
به آسمان نگاه کن! آیا در ابرهای زیبا، او را می‌بینی؟ در آبی آسمان. در تنوّع رنگ آسمان. شکوه عشق را در قلبت احساس می‌کنی؟
به هر کجا که بنگری، خدا را با همۀ زیباییها و شکوه می‌بینی.
اگر باچشم دل بنگری، هرگز دلتنگ خدا نخواهی بود. خداوند در همۀ لحظات و همۀ مکانها حضور دارد. تنها کافیست که با چشم بصیرت بنگری تا حضور مبارکش را در هر جایی احساس کنی.
خداوند هرگز بندگانش را تنها نمی‌گذارد و شما را با آغوش باز می‌پذیرد.