یار عاشقان
از عشق غافل مباش که خداوند تنها با عشق بندگانش را می‌خواند. برای سیر الی‌الله به یاد داشته باش، همواره راهی را برگزینی که مقصدی روشن و مسیری هموار دارد.
در راه عشق البتّه مخاطراتی پیش می‌آید. به استقبال خطر برو و در پناه حق پناه گیر. خداوند یار عاشقان است و همواره شما را به خود می‌خواند.
اگر از صمیم قلب و با نیّت پاک به او رو کنید، هرگز شما را تنها نخواهد گذاشت. به یاد داشته باش: برای سیر الی‌الله مسیرهای کوتاه و هموار را برگزینی که این برای تو بهتر است.
حکمت سپردن
بهره‌مندی از رحمت الهی، مستلزم آن است که خود را به او بسپاری. در سپردن، حکمتی است که تو را آمادۀ دریافت آنچه مقرّر توست، می‌نماید.
پس بیاموز، همواره با روی گشاده، از آنچه مقرّر توست، استقبال نموده و بر بخشایش خداوند، شاکر باشی.
درک مرگ
به زندگی بنگر. در طبیعت جستجو کن. آیا هیچ موجودی پایانی جز مرگ دارد؟ مرگ پایان همۀ آنچه که شما در زندگیتان می شناسید، است. درختان در پاییز، تسلیم مرگ می شوند ولی زندگی در ریشه های آنان، در جریان است.
انسانها نیز همین گونه می باشند. در حالیکه جسم خاکی خود را ترک کرده اید،حیات واقعی در شما در جریان است. حیات حقیقی شما پس از مرگ، همچون درختان در ریشه ها، جریان دارد. برای درک مرگ، به ریشه ها بپرداز . در ریشه ها جستجو کن.
آیا می دانی ریشۀ تو کجاست؟همانا روح الهی تو، ریشۀ اصلی حیات توست. حیات جاودانه ای که خداوند به تو بخشیده است تا به وسیلۀ آن،جاودانگی را تجربه کنی و بدانی که انسان هرگز نخواهد مرد.
مرگ تنها پوسته ای است که مسیر حیات را تغییر میدهد. انسان جاودانه است. بی مرگ است. هدف نهایی حیات وی پیوستن به پروردگار است. او را هرگز پایانی نیست، همچنانکه آغاز وی نیز با ارادۀ حق تعالی بوده است.
تو را آموختم که از مرگ نهراسی و آن را رحمت شماری. مرگ فرصتی است، برای زیستن به گونه ای که حصارها را از میان برداری و بدون واسطه رو به سوی پروردگارت کنی.
از مرگ استقبال کن! نهراس! که ترس از مرگ، خود نشانه ای برعدم شناخت پروردگار است. چنانچه رضای دوست را طلب کنی ، از مرگ به عنوان پلی برای پیوستن به حق و دریافت حقیقت یاد خواهی کرد و برای آن آماده خواهی بود.
باشد که در مسیر پیوستن به پروردگار، کوشا باشید.