پایان رنجها
بدان: رنج انسانها پایانی ندارد. هر چه بر سرتان می‌آید، از ناحیۀ خود شما بوده و به دلیل عدم توانایی در درک قانونمندی جهان هستی است.
بیاموزید: چارۀ مسائل را با درک صحیح از آنچه پیرامون شما می‌گذرد، بیابید.
بدانید: هر چه در دنیایتان غرق شوید و از معنویات فاصله بگیرید، مصیبتهای بیشتری گریبان شما را خواهد گرفت.
بدانید: تنها راه نجات شما از دردها و رنجها، پناه بردن به پروردگار و متوسّل شدن به ذات احدیّت است.
بدانید: آنگاه که شما را فرمانی از جانب پروردگارتان دررسد و شما را به اتّحاد و یگانگی دعوت کند، تنها راه نجات شما لبّیک گفتن به دعوت حق بوده و برای آن از جان مایه بگذارید.
آنچنان زندگی کنید که هر لحظه آمادۀ لبّیک فرمان پروردگارتان باشید و آنچنان بیندیشید که خدا را همیشه در کنار خود ببینید.
عادت بخشش
چرا در خود فرو رفته‌ای؟ مگر نمی‌دانی برای پیوستن به خداوند باید از خودت رها شوی؟ تا کی می‌خواهی، خود را محور قرار داده و خدا را فراموش کنی؟ یک سالک هرگز نمی‌رنجد. عذاب دنیوی ندارد. کدورت نمی‌داند و رنجش نمی‌شناسد.
برای سیر و سلوک راه حق از خودت رها شو. برای اینکه بتوانی زود ببخشی، همواره به یاد داشته باش: خداوند رحمان است و بزرگترین خطاهای شما را تنها با یک توبۀ قلبی و حتّی قبل از آن می‌بخشد. پس برای خلیفةالله شدن، باید که شما نیز بخشنده بوده و قلبتان را به بخشش عادت دهید تا بتوانید خدا را درک کرده و به او نزدیک شوید.
رنجشها شما را از خداوند بازمی‌دارد و بر قلبتان زنگار می‌نشاند. زنگارها را زدوده و به سوی دوست رو آورید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.
راه رهروی
بدان: راه رهروی، راه پیوسته رفتن و از راه بازنایستادن است. اگر پیوسته با خدا در ارتباط باشی و هرگز از راه بازنایستی، آنگاه تمام روزها و ماهها، برایت فرقی نکرده و در هر حال قدمهایت رو به جلو خواهد بود.
هر روز و هر لحظه به پیش برو و هرگز از پای منشین.
وفای به عهد
هنگامی که با خدایت عهد و پیمانی می‌بندی وفای به عهد را بر هر چیزی مقدّم بدان و هرگز از مسیر مستقیم منحرف نشو.
بدان: آنگاه که در معرض امتحانات قرار می‌گیری، خدا را بر هر چیز مقدّم دانسته و از زیاده‌روی بپرهیزی که اسراف در هر کاری برایت خسران و هجران به دنبال خواهد داشت.
همواره عشق را به یاد داشته باش و جز به عشق، به چیزی نیندیش.
جسم یا روح؟
آنچه بدن تو نیاز دارد، بر اساس فیزیولوژی و ساختار آن است. هر گاه بیاموزی، از جسم بالاتر رفته و در بعد برتری به سر ببری، نیازهای تو کاهش یافته و از آن رهایی خواهی یافت.
برای بالاتر رفتن از جسم، بایستی توجّه خود را به جسم معطوف نکرده و به بعد روحانی خود توجّه بیشتری نشان دهی و بیاموزی که روح خود را تقویت نموده و از توجّه بیش از حد به جسم، پرهیز نمائی.
برای انجام این کار بایستی خواب و خوراک خود را تعدیل نموده و نیز انرژی بدن را به طریق مناسب‌تری تأمین نمائی.
فراز و نشیب
آنچه شما را به شک و دودلی وامی‌دارد و مانع پیوستن به خدا می‌شود، خودخواهیها و در خودفرورفتنهاست.
بدانید: آنگاه که خداوند شما را آفرید، میان شما هیچ تفاوتی نگذاشت بلکه این شما هستید که راهی را برگزیده و برای کمال مسیری را تعیین می‌کنید. هنگامی که مسیری را طی می‌کنید، فراز و نشیبهایی را در پیش رو خواهید داشت. فرازها شما را از یاد خدا باز ندارد و فرودها ناامیدتان نکند. بلکه همواره رو به جلو حرکت کنید و عشق را چراغی فراراه خود قرار دهید.
چون عشق چراغ راه تو باشد، آیا انسانی را از خود ناامید خواهی کرد؟
مرام عشق ورزی
بدان، عشق‌ورزیدن به کلام و گفتار منتهی نمی‌شود. هنگامی که عشق می‌ورزید، از هر‌آنچه برای شما عزیز و ارزشمند است، مایه می‌گذارید و آنها را فدا می‌کنید.
برای تو چه چیز ارزشمند است؟ دارایی؟ اعتبار؟ خوشنامی؟ یا هر چه که ناچار شوی برای عشق فدا کنی؟ کدامیک ارزشهای والای تو را تقویت می‌کند؟
آنگاه که برای رضای دوست از هر چه برایتان محترم وعزیز است، دست برمی‌دارید و آنها را فدا می‌کنید، به او نزدیکترمی‌شوید. حتّی اگر در این میان بی‌صداقتی‌ای صورت گرفته، تظاهر شده، یا کارهای نیک تو به حساب دیگران گذاشته شده ولی چون نیّت تو رضای پروردگار است، پس می‌توانی از آنها گذشته و کارها را به خدا واگذاری.
سدّ کمال
هر انسانی در روند زندگی، با افراد مختلفی با خصوصیات گوناگونی، روبرو خواهد شد. ولی تفاوت آن در این است که آن کسی که در کنار شما قرار می‌گیرد، تا چه حد شما را در مسیر کمال یاری دهد یا برای شما سد ایجاد کند.
اگر در انتخابهایتان دقّت کنید و ملاک شما از دوستی و همراهی با افراد مختلف، یاری جستن از آنها در مسیر کمال باشد، البتّه اولی‌تر است. ولی چنانچه نتوانید به این مهم دست یابید، بهتر آن است که خود شما به آنها کمک کنید و همچنین به خودتان، تا از کاروان تکامل عقب نمانده و راه را برای خود دشوارتر نکنید.
راههای کمال
آنگاه که نامطمئن قدم در راهی می‌گذاری، در میانۀ راه به مانع برخورده و از ادامۀ آن می‌هراسی.
انسانهایی که در راه بازمانده‌اند، از صمیم قلب درخواستی نداشته‌اند بلکه در میانۀ راه خواسته‌های دنیوی‌شان غلبه کرده است. هر گاه بنده‌ای به خدا رو کرده و از صمیم قلب او را بجوید، خداوند البتّه او را هدایت خواهد کرد.
پس بدان آنچه در این میانه مهم است، درخواست قلبی توست. تا زمانی که صمیمانه و قلبا درخواستی داری، خداوند نیز با توست. راههای کمال متعدّدند. فقط به یاد داشته باش، در راهی پایدار و پابرجا بمان تا نتایج آن را نیز به چشم ببینی.
وابسته
بدانید: خداوند شما را به هنگام قرار گرفتن بر سر دوراهیها و به هنگام تصمیم‌گیریها می‌آزماید، بدانید: هر چه خود را به دنیا وابسته کنید، دنیا شما را در خود فرو می‌برد.
بالاترین نقطه
همواره رو به جلو برو. چشمانت را از راه برندار. چشم به بالاترین نقطه بدوز و با حذف خود و منیّتهایت، خودت را بالا بکش که پروردگار همواره منتظر بندگان مخلص خویش است.
سرلوحه
بر خودت واجب بدان، همواره کمک به انسانها را سرلوحۀ اعمالت قرار دهی و از خودخواهی بپرهیزی. رضای دوست را جستجو کنی و از آنچه بین تو و پروردگار فاصله می‌اندازد، پرهیز کنی.
تواناییهایت را در نظر بگیر و بر اساس تواناییهایت از هیچ کمکی دریغ نکن.
مقصد اصلی
بدان: آنکه تو را آفریده، هدایت نموده و راه می‌نماید، قادر است، در تمام لحظات پشتیبان و نگاهبان تو باشد.
بیاموزید: مسائل را به طریق خردمندانه حل نموده و برای آنها بهترین راه‌حل را برگزینید. آنگاه که به قصد مقصد اصلی خود رهسپار می‌شوید، از غیر دوست بریده و تنها برای او خالص شوید تا بتوانید خدا را دریابید.
بیاموزید: در مسائل تنها خود را محق ندانسته بلکه برای دیگران نیز حقّی قائل شوید. آنچه شما از خودتان گذشت می‌کنید، برای شما کمال محسوب شده و شما را به هدفتان نزدیک می‌کند.
تنها با انجام تکنیک و عبادات نیست که به هدف نزدیک می‌شوید بلکه در کنار آن ازخودگذشتگیها و فداکاریها نیز به شما کمک کرده و برای شما مایۀ رسیدن به تعالی و کمال می‌شود.
دوراهی
آنگاه که انسانها خدا را می‌خوانند، خود را به او سپرده و از او مدد می‌طلبند.
بیاموزید: هرگز جز از خدای یگانۀ بی‌همتا از کسی مدد نطلبیده و کسی را به کمک نخواهید.
بیاموزید: چون شما را امری دررسد و بر سر دوراهی مانده‌اید، راهی را برگزینید که رضایت خداوند را در آن بدست آورید.
بیاموزید: همواره هنگامی که با مشکلات مواجه می‌شوید، آنها را برای خود اصل قرار نداده و خود را درگیر آنها نسازید.
مقصد غایی
هر چه تو را از دوست جدا می‌کند، در خود فرورفتن و به خود پرداختن است. آنگاه که قصد نزدیک شدن به پروردگار را داری، البتّه خداوند تو را هدایت خواهد کرد.
تکنیکهای مختلفی که در مسیر عشق با آنها برخورد می‌کنید، اگر چه هر کدام از راه جداگانه و مجزّایی به مقصد می‌رسند ولی مقصد غایی همۀ آنها یکی است. بین آنها جدایی نبوده و ضدّ هم نمی‌باشند.
تکنیکهای مختلف در جزئیّات تفاوت داشته ولی در اصول و کلیّات همانندی و یکسانی دارند.