دریای بیکران
هر چه را که خود را بدان مشغول می‌داری، جزئی از زندگی مادّی و دنیایی توست. آنچه تو را از پروردگارت جدا می‌کند و به ورطۀ ناامیدی و غم می‌افکند، مشغول شدن به دنیا و روزمرّگی است.
بدان و آگاه باش: پروردگار تو، تو را به جهت کمال و خداگونه شدن آفرید. آنچه تو را از پروردگارت دور می‌کند، خور و خواب و روزمرّگی است.
بیاموز، همواره پروردگارت را جستجو کنی. بیاموز، اندیشۀ فردا و روزهای نیامده را نداشته باشی.
بیاموز، از لاک خودبینی و خودپرستی درآمده و چون دریایی بیکران با هستی و با پروردگارت یکی باشی.
زندگی دنیاییتان شما را از پروردگارتان جدا می‌کند. زیرا هنگامی که مشغول آن می‌شوید، تمامی افکار و توجّهتان را به آن معطوف داشته و از یاد خداوند غافل می‌شوید.
هرگز خود را در وابستگیهایتان غرق نکنید. بیاموزید، در همه حال به یاد خدا بوده و لحظه‌ای از یاد پروردگارتان غافل نباشید که این برای شما بهتر است، اگر می‌دانستید.